ชีวิตคือการเดินทางจริงๆ
หลังจากนอนอืดที่สิงคโปร์เป็นสิบวัน ก็ถึงเวลาที่ได้ย้ายตูดไปเดินเที่ยว กัวลาลัมเปอร์กันแล้ว
ตื่่นตั้งแต่เช้าตรู ไปสนามบิน เครื่องออกหกโมงครึ่ง โอย ไปถึงตั้งแต่ตีห้้าแล้ว เชคอินสบายแฮ....
เรากับพี่ก็ เดินชอปชิลล หลงไปในดง น้ำหอม แป้ง ครีม จนเกือบลืมเวลา มองนาฬิกาอ้าว หกโมงกว่าแล้ว รีบไปดีกว่า
ปรากฏ เดินไปผิดฝั่ง เวร !!!! วิ่งตับแรบครับพี่น้อง มาถึงครึ่งทา่ง โอ้ ประกาสเรียกชื่อ สองมิส ไสยรส แล้ว ว อ้าากกก กก
มาถึงเกท แบบเส้นยาแดงผ่าแปด กระโดดขึ้นเครืองแทบไม่ทัน
ฮ่าๆๆ เกือบไปแล้วมั้ยละ เอิ้ก กก
เคแอล เป็นเมืองที่ ไม่สามารถนิยามภาพรวมได้เลย เพราะว่า หลากหลายมาก ทั้งคน เชื้อชาติ ภาษา อย่างฮา ขึ้นแทกซี่ พี่แกไม่กดมิเตอร์ ต่อราคากันอย่างตุ้กตุ้ก ฮาดี
วันแรกเดินวนวนในเมือง มึนๆๆดี
From MAlaysia-Kl |
From MAlaysia-Kl |
เชิ่ดได้อีก ฮ่าๆๆ
From MAlaysia-Kl |
เข้าไปเดินดูมัสยิดจาเมด เขาต้องให้คลุมผม และคลุมตัวให้เรียบร้อยด้วย
From MAlaysia-Kl |
From MAlaysia-Kl |
From MAlaysia-Kl |
ชอบรูปนี้ที่สุด
และนี่คือ อินดีเพนเดสสแคว์
From MAlaysia-Kl |
From MAlaysia-Kl |
From MAlaysia-Kl |
From MAlaysia-Kl |
ท่านประธานเหมาในห้าง พาวิเลียน
From MAlaysia-Kl |
From MAlaysia-Kl |
บ้าย บาย เคแอล
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น