ในความเรียน " สังคมจีน" วันนี้
ในห้องคุยกีันเรื่อง เศรฐกิจของประเทศจีน
เราเลยถาอาจารย์ว่า แล้ว อาจารย์คิดว่า ประเทศจีนมีความพิเศสกว่าประเทศอื่นตรงที่เป็นระบบสังคมนิยม แต่ประเทศจีนตอนนี้ดูๆไปแล้วมันก็กำลังใช้ระบบ ทุนนิยม อยู่ อาจารย์คิดว่า ประเทศจีนจะกลายเป็น ทุนนิยมมั้ย แล้วมันจะเหมาะกับ สังคมจีนรึเปล่า?
อาจารย์ตอบว่า สังคมนิยม หรือ ทุนนิยม มันก็แค่ คำนิยาม มันเป็นทฤษฎี แต่ประเทศจีนตอนนี้ เราดูที่ ความเป็นจริง เพือพัฒนาประเทศให้เจริญก้าวหน้า มันก็ไม่จำเป็นต้องไปยึดติดกับคำนิยามพวกนั้น อะไรที่มันจะพัฒนาเศรษฐกิจเราได้ เราก็ทำทั้งนั้น เหมือนทฤษฎี เติ่ง เสี่ยว พิง ที่ว่า" ไม่ว่า แมวจะสีอะไร ขอให้จับหนูได้ก็พอ " ส่วนสุึดท้ายแล้วจะมาเรียกประเทศจีนว่าอะไร ก็ค่อยมาว่ากันอีกที
แล้วอาจารย์ก็ พูดถึงประเทศไทย เพราะแกเห็นว่าเรามาจากเมืองไทย ได้โอกาสก็เลยถามแกว่า
ในสายตาของอาจารย์ ประเทศไทย เรากำลังมีปัญหาอะไร ? เพราะอาจารย์พูดถึง ทักษิน พูดถึง อภิสิทธ์ พูดถึง เสื้อเหลือง เสื้อแดง
อาจารย์บอกเราว่า นายหลวงของเธอทำถูกแล้วที่อยู่ตรงกลาง เพราะในหลวงของเธอมีอิทธิพลกับคนในประเทศเธอมาก ทักษิณกับ อภิสิทธฺ ต่างก็มีปัญหาในตัวของเขาเอง สิ่งที่พวกเธอต้องทำคือ รู้จักเรียนรู้ที่จะอยู๋ร่วมกันให้ได้ คนในประเทศเดียวกัน โตมาด้วยกัน แผ่นดินเดียวกัน ยังไงมันก็หนีก็ไม่พ้น มันต้องยอมมาคุยกัน เปิดใจออกมา ว่า ผลประโยชน์ เธอ ฉัน จะแบ่งกันยังไง ไม่ใช่ แย่งกัน ต้องเรียนรู้ที่จะอยู๋ร่วมกันอย่างสงบสุขให้ได้ ปัญหามันถึงจะมีทางออก
ได้ฟังแล้วก็หวนคิดว่า คนชาติอื่นแท้แท้เขายังอุตสาห์หวังดีกับเรา แล้วพวกเราชาติเดียวกันแท้ๆ กลับคิดไม่ออก
ความเห็นแก่ตัว มันคลอบงำ เราคิดเอาแต่ได้ ไม่ยอมแบ่งปัน ยื้อแย่งกันไปแบบนี้ สุดท้ายแล้วมันก็ ไม่มีทางออก มันก็คาราคาซัง เพราะเราต่างไม่ลดลาวาศอก เราไม่คิดที่จะอยู่ร่วมกันให้ได้
ลองคิดดูนะ คนในที่ทำงาน คนในร้านตลาด เพื่อนฝูง หรือแม้แต่คนในบ้าน ในครอบครัว ยังมีความแตกแยกทางความคิดเลยตอนนี้ การเมืองเป็นเรื่องที่เราคุยกันไม่ได้เลย เป็นเพราะอะไร เราว่า เพระาเราพยายามจะเอาความคิดเราไปใส่ในหัวคนอื่น และยอมไม่ได้ถ้าเขาไม่คิดแบบเรา เราไม่ยอมรับในความต่างซึ่งกันและกัน มันเลยเป็นอารมณ์ เป็นความอาืคาด พยาบาท แต่ถ้าเรา ลองที่จะฟังกันบ้าง ลองเปิดใจ เราอาจจะไม่เห็นดว้ย แต่เราก็ยอมรับฟัง ไม่ต้องบังคับให้เขาตอ้งมาใส่เสื้อสีเหมือนเราก็ได้ เราต่างกัน แต่เราก็ อยู่ด้วยกันได้ เราแบ่งสเปชให้กัน เรียนรู็ที่จะอยู๋ร่วมกันอย่างสงบสุข แบบนี้ ประเืทศเราก็จะกลับมาดีเหมือนเดิมได้
ว่าแล้วก็คิดถึงคำคำนี้ สมัยก่อน เวลาคนแปลกหน้ามีปัญหากัน เรามักได้ยินคำว่า " ใจเย็นพี่ คนไทยด้วยกัน " แต่ตอนนี้คงไม่มีใครพูดแล้วซฺนะ มันคงไม่ซึ้งแล้วละมั้ง
เฮ้อ ..... เศร้าเนอะ
คิดถึง คนไทยด้วยกันจริงๆ จังเลย
ผานิตดา
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น