เพิ่งกลับมาจากบ้านพักคนชรา
พาเพื่อนไปทำงานประเมินคุณภาพบ้านพักคนชราในเขตหยางผู๋ เซี่ยงไฮ้
ทำไมมันช่างน่าเศร้าจริงหนอ บรรยากาศมันอึมครีม เงียบเหงา มืดมืด ไม่มีบรรยากาศความร่าเริงของสิ่งมีชีวิตใดใด มีแต่ความรู้สึกเหงาหงอย รอคอย ว่างเปล่า เป็นทีี่อีกที่หนึ่งในชีิวิตนี้่ที่ไม่อยากไปอีกแล้ว
บอกไม่ถูกว่ะ มันก็ไม่ถึงกับหดหู่ แต่มันก็ไม่น่าอยู่
ถ้าเราแก่ตัวไปจะเป็นอย่างนี้ เราว่าเราไม่ไหวว่ะ มันคงเหงาน่าดู ถ้าต้องอยู่เพียงลำพังไม่มีลุกหลาน
การมีครอบครัวที่อบอุ่น คงจะทำให้อย่างน้อยเราก็จากโลกนี้ไปอย่างไม่เหงาเท่าไหร่นัก อย่างน้อยในช่วงบั่นปลายก็ยังได้มีคนที่รักคอยดูแล
มันทำให้เราคิดได้ว่า เราควรใช้เวลา วัยหนุ่มสาวให้คุ้มค่าที่สุด เพราะเมื่อแก่ตัวไป ยังมีเวลามากมายให้พักผ่อนทั้งวัน
หดหู่เสียจริง ไม่อยากแก่คนเดียวแล้ว พี่น้อง
ออกไปหาคนมาแก่ด้วยกันดีกว่ามั้ย
คงอุ่นใจกว่าเยอะเลย
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น