บนเส้นทางของชีวิต แม้เราไม่อยากที่จะเดินเพียงลำพัง
แต่บ่อยครั้งทางที่เราเลือกเดินมันก็บังคับให้เราต้องออกไปเผชิญเพียงคนเดียว
มันอาจจะเปลี่ยวเหงาบ้างในบางเวลา ที่ต้องทนกับแดดจ้า และลมฝน
แต่เราก็รู้ว่าเราจะเดินต่อไปได้ เพราะเราไม่มีทางปล่อยให้ชีวิตจบอย่างครึ่งๆกลางๆ บนถนนแน่
บนเส้นทางของความรัก แม้เราอยากที่จะเดินไปด้วยกัน
แต่บ่อยครั้งทางที่เราเลือกเดินมันก็บังคับให้เราต้องเดินแยกไปคนละทาง
เพราะความเหงา ความอ่อนไหว ความอ้างว้า่ง ทำให้เราไม่อยากที่จะทนกับความเหน็บหนาวเพียงลำพัง
เราจึงเลือกที่จะทนเดินไปด้วยกัน หรือ เลือกที่จะแยกกันเดินแล้วไปหาเพื่อนร่วมทางคนใหม่
และ สำหรับเรา ถ้ามันไม่ไหว ก็ไม่มีความจำเป็นที่จะต้องทนกันอีกต่อไป
มีคนเคยถามว่าเราเิกิดมาคนเดียว จะอยู่ต่อไปคนเดียวไม่ได้เชียวรือ ...
ก็คงต้องตอบว่า... ได้ ... แต่ มันไม่น่าอยู่
เบื่อกับการตอบคำถามความรัก ซ้ำซาก
จะอยากรู้กันไปทำไมหนักหนา
เรื่องราวมันก็เรื่องเดิมๆ แค่เปลี่ยนตัวละคร
สุดท้าย มันก็ จบอยู่แค่ สองแบบ
แล้วจะทำให้มันยุ่งยากไปใย
บนเส้นทางที่ฉันเลือกเดิน อยากเข้มแข็งให้เท่ากับความอ่อนไหว
เผื่อว่าในวันนึง ฉันจะได้มีเรี่ยวแรงพอที่จะร่วมเดินไปด้วยกันกับเธอ
...
แสงแดดหนาวๆๆ ในเซี่ยงไฮ้ เวียนมาอีกครา
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น