2008/01/01
HAPPY NEW YEAR
2008
ปีใหม่หมุนเวียนเปลี่ยนมาอีกครั้ง
ฤดูกาลผลัดเปลี่ยนพ้นผ่าน
ชีวิตที่ดำเนินผ่านฟ้าฝนลมหนาว
1 ปีที่ผ่านไป หัวใจ ผสมปนเปไปด้วยเรืองราวมากมาย
สุข เศ้รา เหงา ปน น้ำตา
การเดินทางไปในพื้นแปลกใหม่
พบและรู้จักผู้คนมากมาย
ทั้งที่มาเพื่อพบผ่าน
และที่ พบผ่านมา เพื่อนที่จะเป็นมิตรแท้ตลอดปัย
ขอบคุณ โชคชะตา และ ขอบคุณพลังในตัวเอง
ที่เข้มแข็ง และพยุงพาชีวิตก้าวข้ามอีกปีของการดำเนินชีวิตในโลกใบนี้
ขอให้อวยพรตัวเองและขอบครัวมีสุขภาพแข็งแรง
และมีกายที่สบาย ใจที่สบาย
ในปีใหม่นี้
และ
ขออวยพรให้มิตรรักทุกท่าน มีความสุขกาย สบายใจ เช่นกันคะ
ดีใจที่ได้รู้จักกัน
HAPPY NEW YEAR
2008
ปีใหม่หมุนเวียนเปลี่ยนมาอีกครั้ง
ฤดูกาลผลัดเปลี่ยนพ้นผ่าน
ชีวิตที่ดำเนินผ่านฟ้าฝนลมหนาว
1 ปีที่ผ่านไป หัวใจ ผสมปนเปไปด้วยเรืองราวมากมาย
สุข เศ้รา เหงา ปน น้ำตา
การเดินทางไปในพื้นแปลกใหม่
พบและรู้จักผู้คนมากมาย
ทั้งที่มาเพื่อพบผ่าน
และที่ พบผ่านมา เพื่อนที่จะเป็นมิตรแท้ตลอดปัย
ขอบคุณ โชคชะตา และ ขอบคุณพลังในตัวเอง
ที่เข้มแข็ง และพยุงพาชีวิตก้าวข้ามอีกปีของการดำเนินชีวิตในโลกใบนี้
ขอให้อวยพรตัวเองและขอบครัวมีสุขภาพแข็งแรง
และมีกายที่สบาย ใจที่สบาย
ในปีใหม่นี้
และ
ขออวยพรให้มิตรรักทุกท่าน มีความสุขกาย สบายใจ เช่นกันคะ
ดีใจที่ได้รู้จักกัน
สวัสดีปีใหม่
หายไปนานกับการเขียนไดอารี่ออนไลน์ ปีนี้อยากกลับมาเขียนอะไรใส่ไว้ในโลกจำลอง จำลอง ใบนี้อีกครั้ง อย่างน้อยๆ ก็เป้นที่ส่งข่าวแลกเปลี่ยนความเป็น อยู่ สุข เศ้า เหงา ฮา ของชีวิต กับมิตรรักที่ห่วงใยและคิดถึงกัน
คืนวันที่ 31 ของปีนี้ อยุ่บ้านคนเดียวคะ ไม่มีงานฉลอง ไม่มีงานปาร์ตี้ ไม่มีแสงไฟ ไม่มีผู้คน อยากอยุ่คนเดียวคะ อยากก้าวผ่านปีใหม่ปีนี้อย่างสงบสงบ และรู้สึกว่าตัวเองมีตัวตนอยู่จิรงๆ บ่อยครัง้ที่เราอยู่ท่ามกลางคนมากมาย และเหมือนว่าทำตัวเองหล่นหายไป เราแสดงเป็นอีกคนนึงโดยที่ไม่รู้ตัว และนานนานเข้า เราก็เริ่มตั้งข้อสงสัยว่า สิ่งที่เราเป็นอยู่นี่ คือ ตัวตนของเราจริงๆหรือ ... ไม่มีคำตอบที่แน่ชัด การอยู่ในสังคมก้เป้นเช่นนี้แหละคะ เราต่างถูกความคาดหวัง และสายตาของคนรอบข้างบีบบิด ให้เราเป็นเราในอีกรูปทรงนึง บางครั้ง เราจึงจำเป้นต้องขอเวลาสงบสงบ เพื่อ ผ่อนคลายบ้าง..เป็นธรรมดา คะ
คืนนี้ทำไมรู้สึกเหมือนไม่ค่อยสะบายกายคะ แต่ใจสะบายดีคะ
แค่รู้ว่ามีคนที่คอยห่วงใยและคิดถึงกันอยู่ ถึงแม้ว่าจะอยู่ไกลแสนไกล หัวใจก็อบอุ่นดีคะ
ขอบคุณมิตรภาพทางไกล
ของขวัญที่พิเศสที่สุดในปีใหม่นี้ คือการมีเธออยู่ข้างๆกัน ในคืนที่รู้สึกว่าต้องการใครซักคน ... ขอบคูณคะ
หายไปนานกับการเขียนไดอารี่ออนไลน์ ปีนี้อยากกลับมาเขียนอะไรใส่ไว้ในโลกจำลอง จำลอง ใบนี้อีกครั้ง อย่างน้อยๆ ก็เป้นที่ส่งข่าวแลกเปลี่ยนความเป็น อยู่ สุข เศ้า เหงา ฮา ของชีวิต กับมิตรรักที่ห่วงใยและคิดถึงกัน
คืนวันที่ 31 ของปีนี้ อยุ่บ้านคนเดียวคะ ไม่มีงานฉลอง ไม่มีงานปาร์ตี้ ไม่มีแสงไฟ ไม่มีผู้คน อยากอยุ่คนเดียวคะ อยากก้าวผ่านปีใหม่ปีนี้อย่างสงบสงบ และรู้สึกว่าตัวเองมีตัวตนอยู่จิรงๆ บ่อยครัง้ที่เราอยู่ท่ามกลางคนมากมาย และเหมือนว่าทำตัวเองหล่นหายไป เราแสดงเป็นอีกคนนึงโดยที่ไม่รู้ตัว และนานนานเข้า เราก็เริ่มตั้งข้อสงสัยว่า สิ่งที่เราเป็นอยู่นี่ คือ ตัวตนของเราจริงๆหรือ ... ไม่มีคำตอบที่แน่ชัด การอยู่ในสังคมก้เป้นเช่นนี้แหละคะ เราต่างถูกความคาดหวัง และสายตาของคนรอบข้างบีบบิด ให้เราเป็นเราในอีกรูปทรงนึง บางครั้ง เราจึงจำเป้นต้องขอเวลาสงบสงบ เพื่อ ผ่อนคลายบ้าง..เป็นธรรมดา คะ
คืนนี้ทำไมรู้สึกเหมือนไม่ค่อยสะบายกายคะ แต่ใจสะบายดีคะ
แค่รู้ว่ามีคนที่คอยห่วงใยและคิดถึงกันอยู่ ถึงแม้ว่าจะอยู่ไกลแสนไกล หัวใจก็อบอุ่นดีคะ
ขอบคุณมิตรภาพทางไกล
ของขวัญที่พิเศสที่สุดในปีใหม่นี้ คือการมีเธออยู่ข้างๆกัน ในคืนที่รู้สึกว่าต้องการใครซักคน ... ขอบคูณคะ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น