2554/01/13

ปีใหม่ในเมืองหนาว

แวบตาเดียวผ่านไปสองเดือนกว่าเกือบที่ดั้นด้นมาใช้ชีวิตอยู่ที่นี่ ผ่านไปแค่สองเดือน ปิดเทอมซะงั้น ยังไม่หายมึนเลย ยังจำวันที่เผางานส่งได้ 24ชั่วโมงกับการนั่งตาค้าง ยอมรับว่าห่วยมาก ก็ทำใจไว้สำหรับคอมเม้นท์ เทอมแรกกับการเรียนที่เดอแร่มต้องใช้คำว่า "เอาตัวรอด" การไปนั่งเรียน รายงาน เขียนงาน เรียกได้ว่าใช้ความพยายามอย่างสูงที่จะผ่านมันไปให้ได้แต่ละวัน สิ่งรอบตัว เพื่อนร่วมชั้น อาจารย์ที่สอน ทำให้เรารู้สึกว่าต้องถีบตัวเองขึ้นไปให้ได้ และเรายังด้อยนัก เผลอแปปเดียว ผ่านไปอีกเดือนกับการปิดเทอม นอนซะสันหลังยาวขึ้นมาก แต่เี่ยวก็เปิดเทอมแล้ว เหมือนว่าการผจญภัยกำลังเริ่มขึ้นอีกครั้ง ศึกครั้งนี้คงใหญ่หลวงนัก แค่นึกขึ้นมาก็เสียวเหลือเกินแล้ว เหอเหอ

จังหวะชีวิตที่นี่ ให้อารมณ์ เพลงลาวแสงเดือน เนิ่บ นาบ เชื่องช้า ผิดกับ จังหวะเลดี้กาก้าที่เราใช้มาในเซี่ยงไฮ้ ตลอกหกปี เป็นการปรับตัวให้ช้าลง ซึ่งรู้สึกดีมาก มากจนเริ่มรู้สึกว่าชีวิตมันเฉื่อยๆๆพิกล การเดินทางที่ใช้สองเท้าเป็นหลักนอกจากจะประหยัดแล้ว ยังลดความอ้วนได้ด้วย นี้ก็เป้นข้อดีของเมืองเล็กๆแบบนี้

เมืองนี้อยู่ไปนานนานก็น่าเหงาเหมือนกันนะ แม้ว่าจะมีทุกอย่างที่จำเป็น แต่ทุกอย่างปิดหลังห้าโมงเย็น ตามแบบอังกฤษ ผับ บาร์ ก็ขอคอมเม้นท์อย่างผูื้มีประสบการณ์ว่าเอเชียเหนือกว่าเห็นๆ แต่ต้องยอมรับว่า สิ่งที่ถูกที่สุดในประเทศนี้ที่รู้สึกกินแล้วคุ้ม คือ แอลกอฮอล์คะ ถูก คุ้ม เข้าทางมาก ก็เป็นเืพื่อนแก้เหงากันไป

ฤดูกาลที่แสนจะแปรผันได้อย่างพิศวง คือ หิมะที่ตกลงมาอย่างหนักก่อนฤดูหนาวถึงสองเดือน ชอคไปตามตามกัน คริสมาสที่แสนจะเย็นยะเยือก แต่ก็เป็นคริสมาสที่ต้องบันทึกว่า มีโอกาสได้เข้าไปในแคทิดอลของที่นี่ ร่วมพิธีการทางศาสนาอันศักดิ์สิทธ์ น่าปลื้มใจแทนอวัยวะภายในมาก รวมถึงผ่านปีใหม่รักษาสุขภาพ จิบไวน์เบาเบา เคล้าวงสนทนา ก็เป็นการผ่านปีใหม่ที่น่ารักอีกปี

ชีิวตก็ หนาว หนาว เหงา เหงา เรียบ เรียบ ง่าย ดิ้นรนน้อยลง ค้นหาตัวเองบ่อยขึ้น จังหวะที่เปลี่ยนทำให้เราได้หยุดมองอะไรหลายอย่าง อีีกหลายก้าวที่ต่อดำเนินต่อไป ทางข้างหน้า สูงชันหนัก ความมุ่งมั่นแน่วแน่จะผลักดันให้เราฝ่าไปได้ ด้วยแรงศรัทธาในหัวใจตน

สู้สู้ ผานิตดา

ไม่มีความคิดเห็น: