้เข้มแข็ง อ่อนไหว

บนเส้นทางของชีวิต แม้เราไม่อยากที่จะเดินเพียงลำพัง
แต่บ่อยครั้งทางที่เราเลือกเดินมันก็บังคับให้เราต้องออกไปเผชิญเพียงคนเดียว
มันอาจจะเปลี่ยวเหงาบ้างในบางเวลา ที่ต้องทนกับแดดจ้า และลมฝน
แต่เราก็รู้ว่าเราจะเดินต่อไปได้ เพราะเราไม่มีทางปล่อยให้ชีวิตจบอย่างครึ่งๆกลางๆ บนถนนแน่

บนเส้นทางของความรัก แม้เราอยากที่จะเดินไปด้วยกัน
แต่บ่อยครั้งทางที่เราเลือกเดินมันก็บังคับให้เราต้องเดินแยกไปคนละทาง
เพราะความเหงา ความอ่อนไหว ความอ้างว้า่ง ทำให้เราไม่อยากที่จะทนกับความเหน็บหนาวเพียงลำพัง
เราจึงเลือกที่จะทนเดินไปด้วยกัน หรือ เลือกที่จะแยกกันเดินแล้วไปหาเพื่อนร่วมทางคนใหม่

และ สำหรับเรา ถ้ามันไม่ไหว ก็ไม่มีความจำเป็นที่จะต้องทนกันอีกต่อไป


มีคนเคยถามว่าเราเิกิดมาคนเดียว จะอยู่ต่อไปคนเดียวไม่ได้เชียวรือ ...

ก็คงต้องตอบว่า... ได้ ... แต่ มันไม่น่าอยู่

เบื่อกับการตอบคำถามความรัก ซ้ำซาก
จะอยากรู้กันไปทำไมหนักหนา
เรื่องราวมันก็เรื่องเดิมๆ แค่เปลี่ยนตัวละคร
สุดท้าย มันก็ จบอยู่แค่ สองแบบ

แล้วจะทำให้มันยุ่งยากไปใย


บนเส้นทางที่ฉันเลือกเดิน อยากเข้มแข็งให้เท่ากับความอ่อนไหว
เผื่อว่าในวันนึง ฉันจะได้มีเรี่ยวแรงพอที่จะร่วมเดินไปด้วยกันกับเธอ

...

แสงแดดหนาวๆๆ ในเซี่ยงไฮ้ เวียนมาอีกครา

วันหยุดแห่งชาติ

ณ นครเซี่ยงไฮ้ ประเทศจีน


กลับมาแล้วจ้า ผ่านไปอย่างรวดเร็ว 1 เดือน สำหรับการเปิดเทอมอีกครั้งของชีวิตในเมืองเซี่ยงไฮ้ สนุกสนานเพลิดเพลินกับการปาร์ตี้แบบสุดเหวี่ยงในช่วงวันหยุด จนร่างกายทรุดโทรม หวัดกิน ไปตามตามกัน พรุ่งนี้ก็ควรจะกลับไปเป็นนักศึกษาผู้น่ารักเช่นเคยแล้ว ฮ่าๆๆ เวลาแห่งความสุขช่างผ่านไปรวดเร็วเสียจริง

การหยุดยาวๆ ก็ทำให้ได้รู้ว่าจริงๆๆ แล้ว ตัวเรานั้นเป็นคนที่ขี้เกียจมากกก ครือ สามารถอยู่นิ่งๆได้ นั่งกระพริบตาทั้งวันได้โดยที่ไม่ทำอะไรเลย ครือ เราก็ชอบนะ ไร้สาระไปวันวัน แต่หลังจากนั้นก็มานั่งครําครวญว่าไม่ทำอะไรเป็นชิ้นเป็นอัน เป็นมายี่สิบกว่าปี แก้ไม่ได้แล้วละ

อยากจะอัพเรื่องราวการผจญภัยล้านแปด แต่ การเข้าบลอคก้เป็นไปได้อย่างยากลำบาก ไม่เข้าใจว่า ทางการจีน มันจะบลอคไปถึงไหน เฟสบุค บลอคสปอต ยูทูป ครือ เนท มัน เน่ามาก อึดอัดจัง

หิวข้าวแล้ว ไว้ว่ากันมั้ยนะ