ฝึกงาน

จากการลงคอร์ส shanghai and globalization
ทำให้ได้เรียนกับเพื่อนๆจากแคนนาดา และเรียนรู้เรื่องราวเกี่ยวกับ จีน และเซี่ยงไฮ่เพิ่มมากขึ้น
และเทอมนี้ก็ได้ไปฝึกงานกับ องค์กร NGO Root and Shoot ซึ่งเป็นองค์กรที่ทำงานด้านสิ่งแวดล้อมและสร้างสรรค์สังคมอันดีงาม

หน้าที่ที่ได้รับมอบหมายคือ ต้องไปสอนพละที่โรงเรียน หมินหาง ซึ่งเป็นโรงเรียนเอกชน จนจน ที่รับสอนเด็กๆจากต่างถิ่นที่ติดตามผู้ปกครองที่เป็นชนชั้นแรงงานเข้ามาหากินในเมืองหลวง โดยที่เด็กพวกนี้จะไม่ได้รับสวัสดิการทางสังคมจากทางรัฐเพราะถือว่าเป็นเด็กต่างท้องที่ ถึงแม้ว่ากฏหมาบใหม่ที่ออกมาล่าสุดไม่กี่เดือนนี้ ทางรัฐได้เข้ามาช่วยเหลือบางส่วนในเรื่องของค่าเล่าเรียนแล้ว แต่เด็กๆยังขาดโอกาศในสังคมหลายๆด้านอยู่
ทางองคกร จึง มอบหมายหน้าที่ให้พวกเรามาสอนและสร้างสรรค์กิจกรรมให้กับเด็กๆๆ

สอนมา สอง สาม อาทิตย์ ก็ได้เรียนรู้ว่าการเป็นครูเนี้ยมันไม่ง่านเลยซักนิด ยิ่งต้องมาจัดการเด็ก อายุ สิบขวบ เกือบห้าสิบคนให้อยู่ในระเบียบวินัย มันยิ่งยากเข้าไปใหญ่ และยิ่งต้องใช้ภาษาจีนด้วยแล้ว ยิ่งถือว่าเป็ฯความท้าทายสุดฤทธฺิ์ เพราะ พาทเนอร์เราก็เป็นแคนนาดา ที่พูดภาษาจีนไม่ได้เลย ภาระใหญ่หลวงจึงมาตกอยู่ที่เรา

การเป็นครู ต้องดูแลเด็กๆ มากมา้ย ปัญหาเล้กน้อยเช่น เด็กทะเลาะกัน บางคนไม่ชอบเล่นกับเพื่อน บางคนมีปัญหาส่วนตัว จิปาถะ ที่เราก็ไม่รู้ว่า สมัยเป็นเด็กๆ ครูพวกนี้เขาใช้วิธีอะไรในการควบคุมหนอ

เล่นๆเกมส์อยู่ เด็กบางคนก็ถึงงกับเดินมาบอกว่า "ไม่สนุก" "ไม่อยากเล่นแล้ว "" พูดอะไร เสียเวลา่ทัง้คาบแล้ว "

คำพูดเล่านี้แม้จะทำให้เราหมดกำลังใจ แต่มันก็สะท้อนความจริงอย่างตรงไปตรงมาเหมือนกาน และนั่นคือสิ่งที่เราต้องนำไปปรับปรุง

เวลาที่เราแก้ปัญหาให้เด็กๆ เข้ามามีส่วนร่วมได้สำเร็จ มันเป็นความรู้สึกที่ภูิมิใจสุดๆเลยนะ มันฝึกให้เรา ช่างสังเกต และเรียนรู้ว่าจะแก้ปัญหาเฉพาะหน้า และเรียนรู้ธรรมชาติของเด็กเพื่อที่จะได้นำไปปรับ และช่วยเหลือเขาได้้อย่างถูกวิธีที่สุด

มีครั้งนึง ตอนที่ให้เด็กๆ เล่นเกมส์ห้อง แล้ว มี เด็กคนนึง ร้องไห้ งอนที่เพื่อนๆไม่ตามใจ เราก็ต้องเข้าไปไกล่เกลี่ย เพราะธรรมชาติเขาลืมง่ายอยู่แล้ว จนเด็กคนนั้นยอมกลับมาร่วมเล่นกับเพื่อน

เท่านี้เราก็รู้สึกอิ่มขึ้นมาในใจบอกไม่ถูก มันเป็นความภูิมิใจเล็กๆที่เราไม่เคยสัมผัสมาก่อน การเป็นครูนิ มันก็เป็นอีกบทบาทที่หน้าสนใจเนอะ

ถึงแม้ว่าจะมีหลายครั้งที่เรารู้สึกว่าเขาไม่สนุก ไปกับสิ่งที่เราพาเล่น อาจจะมาจากการเตรียมตัวไม่ดีของเราเอง ดังนั้น ต้องพัฒนาให้มากกว่านี้แล้ว

ยังเหลือเวลาอีกนิดหนอ่ย หวังว่าเราจะทำมันได้ดีขึ้นนะ

สู้สู้

ดรีม