กลับบ้าน

19 มกราคม
จากฤดูหนาวอันโหดร้าย
ในเซี่ยงไฮ้
สู่
ฤดูร้อนอันอบอุ่นในเมืองไทย
ถึงบ้านโดยสวัสดิภาพ
อาหารมื้อแรก ขนมจีนนน้ำยา
สมใจ
สารพัดเรื่องราว ว ว เดินทาง ไปมา และไปมา
จนถึงวันนี้ 29 มกราคม
เหนือยมากกับการเดินทาง ง ง ง

Gd morning .....

Gd morning ..... DREam HAHA 13.16 in the
afternoon..
วันนี้วันที่ 17 มกราคมแล้วหรือ ชีวิต
ไม่รุ้ไม่เห็นเดือนเห็นตะวันเลย
2 อาทิตย์กับการสอบ ที่หลอนหลอน
จิตตก สามารถพาชีวิตรอดมาได้ถึงวันนี้ ก็ถือว่าบุญเหลือเกินแล้ว ว ว
กับการเรียนในเทอมนี้ รู้สึกว่า ตัวเองได้รู้ได้เรียนอะไรหล่ยอย่าง
วิชาคณะสังคมวิทยา ทำให้รู้สึก ตัวข้านี้หนา ยังเป็นแค่ผงละอองฝุ่นอยู่เลย
โปรเฟซเซอร์ทั้งหลาย นับถือว่ะ
..
ถึ่งแม้ว้าอาจจะเรียนไม่ค่อยเก่ง
แต่อย่างน้อยก็รู้สึกว่าไม่ว่างเปล่า ความพยายาม
บางทีอาจจะไม่ได้ถูกตอบแทนด้วยความสำเร็จ แต่ อย่างน้อย เราก็ไม่ได้ย้ำอยู่กับที่
หรือ ถอยหลังลงไป .. วันนี้มีกำลังใจเหอเหอ
ชีวตเกิดอะไรขึ้นหลายอย่างแหะ
มานึกแล้วก็ขำ วันที่ออกมาจากห้องสอบ
มานั่งร้องไห้ สงสัยตอนนั้นคงจะเป็นเอามากแหะ ..
สงสารตัวเองจังเลย
แต่อย่างน้อยก็มีเรื่องดีดี
วันก่อน my Big brother มาหา
ดีจาย ดีจาย ไอมิสยู มากมาย ย
มาเพิ่มกำลังใจและความสดใสในชีวิตให้อย่างแรง คิดถึง คิดถึง ..
ทำให้รู้สึกเข้มแข็งขึ้นเยอะเลย ย
ไว้มีโอกาศคงได้เจอกันอีกที
เกาหลีนะคะ..

Go mab seum ni da .. OPPA

สอบ สอบ หลอนหลอน

อาทิตย์แห่งการสอบ
เทอมนี้แลอาการไม่ค่อยดีเลย
ทั้งทั้งที่คิดว่าเทอมนี้ ตั้งใจเรียน และเรียนรู้เรื่องมากที่สุดแล้วนะ
แต่ก้อย่างว่า เราคงยังพยายามไม่พอ
ผลลัพท์ที่ออกมาก็เลย
เนอย่างที่เห็นอะนะ ทำใจว่ะ
รุ้สึกว่า ปาฏิหารญ์ ไม่มีจริงเล้ย ใน ฟูตั่น
กรรมเวรมีจริง ถ้าไม่ตั้งใจก็อย่าหวังลมลมแล้งแล้ง

อิ่มปริ้นนน

หลังจากสอบเสร็จ
ออกไปกินข้าวเที่ยงกะเจ้ตวง เจ้แกอยากกินหมูย่างเกาหลี
ก็ไปลุยกัน 2 คน สั่งมายังกะไป 4 นั่งกินไป 3 ชม อิ่มปิร้น น น น
ไปต่อด้วยไอติมอีก เจอน้ำฝนกลางทาง เม้าท์แตก
ทุ่มนึง
หิวกันอีกรอบ ไปหา อาหารจีนกินกัน
ซัดไปอีก ถึง 4
ทุ่ม
แทบทะลัก
อร่อยเหลือเกินวันนี้
รู้สึกอ้วนขึ้นมา 5 โล

ทำเต็มที่แล้ว

เคยได้ยินมาว่า ถ้าทำเต็มที่แล้ว เราก็จะไม่เสียใจ หรือ
ว่าไม่ต้องเสียใจอะไรซักอย่าง

วันนี้

รู้ซึ่งถึงความหมายแล้ว
สอบคณิตศาสตร์
อีกวิชาที่เป็นคู่ปรับมาตั้งแต่เริ่มเข้าสู่กระบวนการศึกษา
จนถึงวันนี้ก็ยังคงไม่หลุดพ้น
ก่อนสอบ กังวล กลัว
ขณะสอบ
พยายาม ทำในสิ่งที่ทำได้มากที่สุด ไอ้ที่จำจำมา ก็เขียนไปหมดแล้ว
หลังสอบ
ทั้งทัง้ที่รู้ว่า ทำไปแค่นั้นก็คงจะไม่รอดแน่ แต่ว่าในใจมันกลับรู้สึกว่า
ก็เต็มที่แล้ว เราเตรียมตัวมา เท่าที่ทำได้ก็คือที่สุดแล้ว
ที่เหลือก้คงต้องแล้วแต่มันจะเป็นไป ถ้าต้องซ่อมก้คงต้องเป็นไป
เพราะที่ทำไปก็ที่สุดแล้ว

ภาษาจีนเรียกว่า จิ่นลี้ แปลว่า
พยายามสุดกำลังความสามาถ
วันนี้ ด้วย ความสามารถที่มีอยู่น้อยนิด ก็ เต็มที่แล้ว
ถ้า ไม่มีความสามารถไปพยายามเลยซิ ถึงจะรู้สึกว่างเปล่า
เอาเถอะ ถ้าไม่ผ่าน
ก็ กลับมาพยายามต่อไป

เป็นหวัดแหละ
ไม่อยากป่วยเลย ย ย
ตั้งใจว่า ปีนี้ จะให้เป็นปีแห่งการศึกษา และ
สุขภาพดีดี
อย่างทำตัวเป็นคนดีบ้าง ง
เหอ คนดี เขาต้องทำกันยังไงเหรอ
แอบเนิซซ ซ ซ ดีมั้ย

วันที่ฉันป่วย

อากาศหนาว เข้า 0 องศา
ร่างกาย ตื่นขึ้นมารับเช้าวันใหม่อย่างโรยแรง
วันที่ฉันปว่ย ย ย อีกวัน
ป่วยกันข้ามปี
.. จะเจ็บไข้อย่างไร ก็ ยังต้องฝืนเข้มแข็งดูแลตัวเองกันต่อไป
นี่แหละหนา
ผลกรรมของการอยู่คนเดียว
มานึกดุว่า ถ้าหากต้องเป็นอย่างนี้ไปตลอดอีก 20
ปี
ฉันคงป่วยเพราะเหงาตายซะก่อนแน่นอน
..........
เกลี่ยดฤดูหนาวจับใจ

เช้าวันใหม่ กับปีใหม่

2008/01/01

ตื่นมาพบปีใหม่ ในสภาพร่างกายที่ทรุดโทรมเหลือเกิน
ไม่เข้าใจว่าทำไมอยู่ดีดีก็ไม่สะบาย ดคาดเดา
เอาเองว่าอาจจะเป็นเพราะฮีตเตอรที่เปิดทั้งวันกระทั้ง อากาศมันเลยแห่งๆๆ จนเกินไป
ไม่สะบายซะงั้น
หัวใจเป็นสุขดี แฮปปี้ แฮปปี้ รับปีใหม่
ขอบคุณความห่วงใยมีที่ให้แก่กัน คะ

HAPPY NEW YEAR

2008/01/01
HAPPY NEW YEAR
2008
ปีใหม่หมุนเวียนเปลี่ยนมาอีกครั้ง
ฤดูกาลผลัดเปลี่ยนพ้นผ่าน
ชีวิตที่ดำเนินผ่านฟ้าฝนลมหนาว
1 ปีที่ผ่านไป หัวใจ ผสมปนเปไปด้วยเรืองราวมากมาย
สุข เศ้รา เหงา ปน น้ำตา
การเดินทางไปในพื้นแปลกใหม่
พบและรู้จักผู้คนมากมาย
ทั้งที่มาเพื่อพบผ่าน
และที่ พบผ่านมา เพื่อนที่จะเป็นมิตรแท้ตลอดปัย
ขอบคุณ โชคชะตา และ ขอบคุณพลังในตัวเอง
ที่เข้มแข็ง และพยุงพาชีวิตก้าวข้ามอีกปีของการดำเนินชีวิตในโลกใบนี้
ขอให้อวยพรตัวเองและขอบครัวมีสุขภาพแข็งแรง
และมีกายที่สบาย ใจที่สบาย
ในปีใหม่นี้
และ
ขออวยพรให้มิตรรักทุกท่าน มีความสุขกาย สบายใจ เช่นกันคะ
ดีใจที่ได้รู้จักกัน

สวัสดีปีใหม่

หายไปนานกับการเขียนไดอารี่ออนไลน์ ปีนี้อยากกลับมาเขียนอะไรใส่ไว้ในโลกจำลอง จำลอง ใบนี้อีกครั้ง อย่างน้อยๆ ก็เป้นที่ส่งข่าวแลกเปลี่ยนความเป็น อยู่ สุข เศ้า เหงา ฮา ของชีวิต กับมิตรรักที่ห่วงใยและคิดถึงกัน

คืนวันที่ 31 ของปีนี้ อยุ่บ้านคนเดียวคะ ไม่มีงานฉลอง ไม่มีงานปาร์ตี้ ไม่มีแสงไฟ ไม่มีผู้คน อยากอยุ่คนเดียวคะ อยากก้าวผ่านปีใหม่ปีนี้อย่างสงบสงบ และรู้สึกว่าตัวเองมีตัวตนอยู่จิรงๆ บ่อยครัง้ที่เราอยู่ท่ามกลางคนมากมาย และเหมือนว่าทำตัวเองหล่นหายไป เราแสดงเป็นอีกคนนึงโดยที่ไม่รู้ตัว และนานนานเข้า เราก็เริ่มตั้งข้อสงสัยว่า สิ่งที่เราเป็นอยู่นี่ คือ ตัวตนของเราจริงๆหรือ ... ไม่มีคำตอบที่แน่ชัด การอยู่ในสังคมก้เป้นเช่นนี้แหละคะ เราต่างถูกความคาดหวัง และสายตาของคนรอบข้างบีบบิด ให้เราเป็นเราในอีกรูปทรงนึง บางครั้ง เราจึงจำเป้นต้องขอเวลาสงบสงบ เพื่อ ผ่อนคลายบ้าง..เป็นธรรมดา คะ
คืนนี้ทำไมรู้สึกเหมือนไม่ค่อยสะบายกายคะ แต่ใจสะบายดีคะ
แค่รู้ว่ามีคนที่คอยห่วงใยและคิดถึงกันอยู่ ถึงแม้ว่าจะอยู่ไกลแสนไกล หัวใจก็อบอุ่นดีคะ
ขอบคุณมิตรภาพทางไกล
ของขวัญที่พิเศสที่สุดในปีใหม่นี้ คือการมีเธออยู่ข้างๆกัน ในคืนที่รู้สึกว่าต้องการใครซักคน ... ขอบคูณคะ