中秋节快了 ！！
今天要吃月饼啊！！
如果说 ：我们一起吃月饼 ， 不是更好吗？
. . . 呵呵 寂寞的人可能只能会这么想的巴 ...
很多次参加过中国朋友举办的晚会。。。每次多时这样。。。
无聊。。。。。。
不过每次多会一直坐在那。。。 等结束后再离开
因为我知道搞活动的人是很热情的，很积极，很希望能办得好。。。
我们参加人的轻轻任务只是参加 和配合他们而已...
所以每次我多会在刀追后的。。。。
น้ำใจเล็กเล็กน้อยน้อย ที่อยากแบ่งปัน
2550/09/24
2550/09/23
คืนที่ไม่อยากเห็นวันพรุ่งนี้
คืนที่ไม่อยากเห็นวันพรุ่งนี้เมื่อคืนนี้รู้สึกแปลกๆ ยังไงไม่รู้ อยู่ดีดีก็ไม่อยากให้มีวันพรุ่งนี้ขึ้นมา ไม่อยากรู้ว่าวันพรุ่งนี้จะเป็นยังไง ไม่อยากรู้ว่าชีวิตจะเป็นยังไงอีก ไม่อยากให้เช้า อยากให้คืนนี้ยาวนานไปเรื่อยๆ นั่งคุยกับเพื่อนเก่า ก็เหมือนคุยกับตัวเองให้มันฟัง รู้สึกเหมือนจิตตก ยังไงไม่รู
(0:08) DREAM~ ผานิตดา: อีเจ้า
(0:08) DREAM~ ผานิตดา: มรึงจะดูหาอะไรเหอะ
(0:08) JaoJao & Noo-Phe: พูดอะไร
(0:08) JaoJao & Noo-Phe: อ๋อ
(0:09) DREAM~ ผานิตดา: อีโง่
(0:09) JaoJao & Noo-Phe: เพราะกูสวย
(0:09) DREAM~ ผานิตดา: ถามทำไม
(0:09) DREAM~ ผานิตดา: โอย ย
(0:09) DREAM~ ผานิตดา: ช่วยกูด้วย
(0:09) JaoJao & Noo-Phe: ช่วยไรจ๊ะ
(0:09) DREAM~ ผานิตดา: อยู๋ดีดี กูก็ไม่อยากเห็นวันพรุ่งนี้ขึ่นมาวะ
(0:09) JaoJao & Noo-Phe: อุ๊ย อีห่า
(0:10) DREAM~ ผานิตดา: กูไม่อยากรู้ว่า พรุ่งนี้จะเป็นยังไง
(0:10) JaoJao & Noo-Phe: จริงจังปะเนี่ย
(0:10) JaoJao & Noo-Phe: มึงมีปัญหาอะไร
(0:10) DREAM~ ผานิตดา: กูยังกลัวตัวเองเลย
(0:10) DREAM~ ผานิตดา: ไม่รู้วะ ปัญหา คือ กูไม่รู้ว่า ตัวกูมีปัญหาอะไร
(0:11) DREAM~ ผานิตดา: กูพอจะรู้ละ ว่า คนที่เขา ฆ่าตัวตายได้นะ
(0:11) DREAM~ ผานิตดา: มันรู้สึกยังไง
(0:11) DREAM~ ผานิตดา: แต่ คงไม่ทั้งหมดหรอก
(0:12) DREAM~ ผานิตดา: แมร่ง พูดมาแล้วก็รู้สึกได้ถึงพลังแปลกๆๆ
(0:12) JaoJao & Noo-Phe: อีห่า ระบายออกมา
(0:12) DREAM~ ผานิตดา: ไม่รู้จริงๆๆว่ะ
(0:12) JaoJao & Noo-Phe: ทำตัวเหมือนคนมีปัญหา
(0:12) DREAM~ ผานิตดา: กูว่า กูคงสติไม่ค่อยดี
(0:12) DREAM~ ผานิตดา: จริง กรูไม่รู้ว่ากรูมีปัญหาอะไร
(0:12) JaoJao & Noo-Phe: แน่ใจนะว่ามึงมีจริงๆ หรือมึงแค่อยากทำตัวให้มี
(0:13) JaoJao & Noo-Phe: ถามตัวเองดีๆ
(0:13) DREAM~ ผานิตดา: นั่นซิ
(0:13) JaoJao & Noo-Phe: มึงเหงารึเปล่า
(0:13) DREAM~ ผานิตดา: ทำไมวะ
(0:13) DREAM~ ผานิตดา: คนไม่มีปัญหา ไม่อยากเห็นพร่งนี้ไม่ได้เหรอ
(0:13) JaoJao & Noo-Phe: เปล่า ถามดู เผื่อมึงเป็นโรคซึมเศร้า รึเปล่า
(0:13) DREAM~ ผานิตดา: รึกูจะเหงาวะ
(0:14) DREAM~ ผานิตดา: อาจจะเป็นก็ได้นะ
(0:14) DREAM~ ผานิตดา: กูก็ตอบตัวเองไม่ได้
(0:14) DREAM~ ผานิตดา: มรึงไม่เคยเป็นเหรอ
(0:14) DREAM~ ผานิตดา: รึว่า กูแค่ ขี้เกียจเรียนหนังสือว่ะ เพราะพรุ่งนี้เป็นวันจันทรฺ์
(0:15) JaoJao & Noo-Phe: เคยเป็น โรคซึมเศร้าน่ะ
(0:15) JaoJao & Noo-Phe: รู้ว่ามันรู้สึกยังไง
(0:15) DREAM~ ผานิตดา: รุ้สึกไงวะ
(0:16) JaoJao & Noo-Phe: ก็รู้สึกห่อเหี่ยว ถามตัวเองว่ามีอะไรผิดพลาดรึเปล่า รู้สึกไม่อยากไปไหน เจอใคร รู้สึกว่าชีวิตกำลังจะสูญเปล่า
(0:16) DREAM~ ผานิตดา: อืม ก
(0:16) DREAM~ ผานิตดา: ก็คลายๆๆนะ
(0:16) DREAM~ ผานิตดา: แล้วมันเกิดจากอะไรวะ
(0:16) JaoJao & Noo-Phe: มันเป็นช่วงที่กูยังปรับตัวเข้ากับที่นี่ไม่ได้
(0:17) JaoJao & Noo-Phe: แต่ตอนนี้กูเคียวแล้ว
(0:17) JaoJao & Noo-Phe: มันเลยหายไป
(0:17) DREAM~ ผานิตดา: อ่อ อืม ม
(0:17) DREAM~ ผานิตดา: แต่กูก็ไม่ได้มีปัญหากับสังคมนะ
(0:18) JaoJao & Noo-Phe: เพราะมึงอยู่ไกลบ้านรึเปล่า
(0:18) DREAM~ ผานิตดา: กูว่า สงสัยกูมีปัญหา กับตัวเอง
(0:18) JaoJao & Noo-Phe: เพราะมึงบไม่งามเท่ากู
(0:18) DREAM~ ผานิตดา: 4 ปี แล้วนะ
(0:18) DREAM~ ผานิตดา: กูคงชินกับการไกลบ้านแล้วละ
(0:18) DREAM~ ผานิตดา: แต่หมู่ นี้ ก็มักตั้งคำถามกับ สิ่งที่กูทำบ่อยๆๆ
(0:19) JaoJao & Noo-Phe: เพราะชินรึเปล่ามึงถึงคิดว่าไม่ใช่สาเหตุน่ะ
(0:19) JaoJao & Noo-Phe: แต่ที่จริงมันมีผลอยู่
(0:19) DREAM~ ผานิตดา: กู เรียนไปทำไมวะ ทำไมกูต้องเรียนวะ ทำไมกูต้องไปที่นั้น ทำไมกูต้องทำอย่างนี่ อย่างนั้น แล้ว กูทำแล้วได้อะไร
(0:19) JaoJao & Noo-Phe: แล้วมึงอยากทำอะไรตอนนี้
(0:20) JaoJao & Noo-Phe: ******นอกจากมีผัว
(0:20) DREAM~ ผานิตดา: เหมือนกูพยายาม สร้างเงื่อนไขกับชีวิต ทุกอย่าง
(0:20) DREAM~ ผานิตดา: กู ไม่อยากมีพร่งนี้
(0:20) JaoJao & Noo-Phe: อีห่านรก
(0:20) DREAM~ ผานิตดา: กูไม่ได้หมายความว่า กูอยากตายนะ กูแค่ ไม่อยากมีวัจันทร์นะ
(0:20) JaoJao & Noo-Phe: กูกำลังคุยกับคนติดยารึเปล่าวะนี่
(0:21) DREAM~ ผานิตดา: เพราะกูรู้สึก ว่า กู ไม่พร้อม
(0:21) JaoJao & Noo-Phe: แสดงว่ามึงแฮงค์ไปเรียนไม่ไหว
(0:21) JaoJao & Noo-Phe:
(0:21) DREAM~ ผานิตดา: อืม กู ไม่ได้ติดยานะ แค่ ติดเหล้า นิดหน่อย (
0:21) JaoJao & Noo-Phe: ติดอย่างอื่นด้วยปะจ๊ะ
(0:21) DREAM~ ผานิตดา: พรรคนี้ สมอง เบลอ กูจำอะไรไม่ค่อยได้
(0:21) DREAM~ ผานิตดา: ผู้คน เหตุการณ์ กู จำสลับ ทับกันไปหมด
(0:22) JaoJao & Noo-Phe: เพราะเหล้าเปล่ามึง
(0:22) DREAM~ ผานิตดา: ความทรงจำกู มั่วมาก กูจะเป็นอัลไซเมอรฺเปล่าเนี้ย
(0:22) DREAM~ ผานิตดา: กูก็ว่างั้นแหละ ..... กูว่าจะหยุดซํกเดือน
(0:22) DREAM~ ผานิตดา: นี่ ยังไม่ถงึ 7 วันเลยมรึง
(0:22) JaoJao & Noo-Phe: มึงกินหนักขนาดนั้นเลยเหรอ
(0:22) DREAM~ ผานิตดา: วันศุกร์ กูก็เมา
(0:22) JaoJao & Noo-Phe: ปกติมึงกินกับใคร
(0:22) DREAM~ ผานิตดา: เปล่า นะ นิดหน่อย
(0:23) DREAM~ ผานิตดา: ไม่หนักขนาดนั้น หรอก
(0:23) DREAM~ ผานิตดา: กินกะ พี่ตวงนะ
(0:23) DREAM~ ผานิตดา: กับเพื่อนบ้าง
(0:23) DREAM~ ผานิตดา: กินคนเดียว แลมันขมขื่นเกินไปวะ
(0:23) JaoJao & Noo-Phe: กูก็ว่า นึกว่ามึงนั่งแดกคนเดียว
(0:23) DREAM~ ผานิตดา: อีกอย่างกูก็ไม่ได้อกหัก รักคุด แดกเหล้าย้อมใจ
(0:23) DREAM~ ผานิตดา: กูแดกเพื่อ ความเฮฮา
(0:24) DREAM~ ผานิตดา: แต่นั้นไม่ใข่ปํญหาหรอก เพราะกูก็ไม่คิดเลิกเหล้าตอนนี้
(0:24) DREAM~ ผานิตดา: มรึงว่า กู ต๋องๆๆ มั้ย
(0:24) JaoJao & Noo-Phe: เหล้าไม่ใช่ปัญหาหรอกมึง แตความรู้สึกที่ทำให้มึงแดกมากกว่า
(0:24) DREAM~ ผานิตดา: นั่นซิ
(0:25) DREAM~ ผานิตดา: แดกแล้วมันก็สนุกดีนะ
(0:25) DREAM~ ผานิตดา: กูอาจจะเครียดรึเปล่าวะ
(0:25) JaoJao & Noo-Phe: มึงR^FGS,NVO-UHGS]HKMUJD^I^H0YDG]P
(0:26) DREAM~ ผานิตดา: กูอ่านไม่ออก
(0:26) JaoJao & Noo-Phe: มึงพูดเหมือนขี้เหล้าที่กูรู้จักเลย
(0:26) DREAM~ ผานิตดา: พิมพ์ภาษาคนด้วย
(0:26) DREAM~ ผานิตดา: อุ้ย ย
(0:26) JaoJao & Noo-Phe: คร่าาาาาา
(0:26) DREAM~ ผานิตดา: จริงเหรอวะ
(0:26) JaoJao & Noo-Phe: เออ แดกเพราะสนุก แต่หยุดไม่ได้
(0:26) DREAM~ ผานิตดา: อืม
(0:26) DREAM~ ผานิตดา: ใช่
(0:27) DREAM~ ผานิตดา: หยุดไม่ได้
(0:27) JaoJao & Noo-Phe: อีห่าๆๆๆๆๆๆ อย่าติดนะมึง
(0:27) DREAM~ ผานิตดา: ติดนิมัน ต้อง แค่ไหนละ
(0:27) DREAM~ ผานิตดา: อย่างน้อยก็ไม่ทุกวันหรอก
(0:27) DREAM~ ผานิตดา: กุไม่ติดหรอก
(0:28) DREAM~ ผานิตดา: อีกอย่างเหล้ามันก็ไม่ได้เลงร้ายอะไรนักหนานิ
(0:28) JaoJao & Noo-Phe: เออๆ ว่าแต่มึงหาทางออกให้ตัวเองด้วยนะ อย่าจมกับมัน ถึงแม้กูรู้ว่ามึงก้นใหญ่ก็ตามที
(0:28) JaoJao & Noo-Phe:
(0:29) DREAM~ ผานิตดา: ถ้ากูหาได้ กูจะมาคุยกับมรึงทำไมวะ อีห่า
(0:29) DREAM~ ผานิตดา: คิดบ้างรึเปล่าา พิมพ์มาเนี้ยย
(0:29) JaoJao & Noo-Phe: กูขอฟันธง มึงเป็นโรคซึมเศร้าแน่ๆ
(0:29) DREAM~ ผานิตดา: เหรอ
(0:29) DREAM~ ผานิตดา: แต่กูหาสาเหตุไม่ได้
(0:29) JaoJao & Noo-Phe: อ้าวๆๆๆ ตีกับกูมั้ย อีเปรต
(0:30) DREAM~ ผานิตดา: เออ อีห่า
(0:30) JaoJao & Noo-Phe: ถ้าหาไม่ได้ก็ไม่ต้องหา มึงทำยังไงก็ได้ให้ชีวิตสดใสซาบซ่าขึ้นดีกว่า แล้วทุกอย่างจะดีขึ้นเอง
(0:30) JaoJao & Noo-Phe: เช่น หาผัว เป็นอาทิ
(0:31) DREAM~ ผานิตดา: อืม ม
(0:31) DREAM~ ผานิตดา: หาผัวเหรอ
(0:31) JaoJao & Noo-Phe: คร่าาาาา
(0:31) JaoJao & Noo-Phe: หรือมึงจะหาเมีย อีสัดดอก
(0:31) DREAM~ ผานิตดา: มรึงคิดว่ามันหาง่าย ๆๆเหรอวะ
(0:31) JaoJao & Noo-Phe: เข้าใจจ้ะ สำหรับมึงนะ
(0:31) JaoJao & Noo-Phe: คริคริ (0:31) DREAM~ ผานิตดา: อ้าว อีเปรต
(0:32) DREAM~ ผานิตดา: กูไม่มีอารมณ์นี่ว้า
(0:32) DREAM~ ผานิตดา: ผัว เหรอ
(0:32) JaoJao & Noo-Phe: อุ้ย แสดงว่ากามตายด้าน
(0:32) DREAM~ ผานิตดา: มันจะช่วยได้จริงเหรอวะ
(0:32) DREAM~ ผานิตดา: ก็แค่ ชั่วข้ามคืน
(0:32) JaoJao & Noo-Phe: ไม่ใช่ให้หาเซ็กส์นะ
(0:32) DREAM~ ผานิตดา: ตื่น ก็ จากกันไป
(0:32) JaoJao & Noo-Phe: หาใครสักคนที่จะทำให้มึงมองโลกมุมใหม่
(0:33) JaoJao & Noo-Phe: เปรี้ยวนะอีห่า หา one night stand เชียว
(0:33) DREAM~ ผานิตดา: มรึงหมายถงึ ความสัมพัน จริงจังน่ะเหรอ
(0:33) DREAM~ ผานิตดา: กู ไม่กล้าวะ
(0:33) DREAM~ ผานิตดา: พูดตรงๆๆ
(0:33) JaoJao & Noo-Phe: กูมองไปถึงความรู้สึกต่างหาก
(0:33) JaoJao & Noo-Phe: แค่รู้สึกดี
(0:33) DREAM~ ผานิตดา: นั่นละสิ่งที่กกูกลัว
(0:34) JaoJao & Noo-Phe: ทำไมมึงกลัวความสัมพันธ์เหรอวะ
(0:34) DREAM~ ผานิตดา: นั่นซิวะ
(0:34) DREAM~ ผานิตดา: กูกลัวความเจ็บปวดน่ะ
(0:34) DREAM~ ผานิตดา: ไม่รู้ซิ ........ ถ้ามันเริ่มจริงๆจัง ขึ้นมากูก็จะถอย
(0:35) JaoJao & Noo-Phe: เหอะๆๆๆ เหมือนใครหลายๆคนที่กูรู้จักเลย
(0:35) DREAM~ ผานิตดา: ถ้าให้เลือก เซ็กส์รายวัน กับ สามี นะ กูขอเลือกอย่างแรก
(0:35) DREAM~ ผานิตดา: เริ่ดบ่
(0:35) DREAM~ ผานิตดา: ฮ่าๆๆๆๆ
(0:36) JaoJao & Noo-Phe: อีดรีมมมมมมมมมมมม มึงเป็นอีดรีมที่กูรู้จักจริงๆเหรอ
(0:36) JaoJao & Noo-Phe: เริ่ดมาก
(0:36) DREAM~ ผานิตดา: กู ที่มรึ่งรู้จักเป็นยังไงเรหอ
(0:36) DREAM~ ผานิตดา: ???
(0:36) JaoJao & Noo-Phe: อะไรทำให้มึงเหนื่อยหน่ายขนาดนั้นวะ สาวน้อย
(0:36) JaoJao & Noo-Phe: ฟังดูเหมือนคนแก่ๆที่เหนื่อยหน่ายกับชีวิต
(0:37) DREAM~ ผานิตดา: เหอ .. .. เออ คงจริง
(0:38) JaoJao & Noo-Phe: กลับมาเมืองไทย ไปแรดกันหนู เหลืออีกกี่ปีวะ
(0:38) *unicef DREAM~ ผานิตดา~ PaNiTDa~吴美玲 has changed his/her personal message to "กูเป็นไรวะเนี้ย"
(0:38) DREAM~ ผานิตดา: ไม่รู้ รู้สึกแต่ว่า มันคงนานนนนน มาก
(0:38) DREAM~ ผานิตดา: พูดตรงๆๆ
(0:38) DREAM~ ผานิตดา: กูก้ไม่ได้อยากกลับเมืองไทย ตอนนี้
(0:39) JaoJao & Noo-Phe: อืม แล้วมึงอยากทำอะไร
(0:39) DREAM~ ผานิตดา: ไม่อยากทำอะไรเลย
(0:40) DREAM~ ผานิตดา: มรึง ว่า ความรัก มันจะช่วยชีวิต คนได้มั้ยวะ
(0:40) JaoJao & Noo-Phe: มันแล้วแต่ด้วยมึง
(0:41) JaoJao & Noo-Phe: มัยขึ้นอยู่กับว่าเป็นความรักแบบไหน เขาเป็นคนแบบไหน และเข้ามาตอนเราอยู่อารมณ์ไหน
(0:41) DREAM~ ผานิตดา: อืม ม
(0:41) JaoJao & Noo-Phe: สรุปกูไม่ได้ตอบคำถามมึง แต่สำหรับกู กูว่ามันช่วยกูได้ในเวลาที่แย่ที่สุด (0:41) DREAM~ ผานิตดา: อืม ม
(0:41) DREAM~ ผานิตดา: เศ้ราจังว่ะ
(0:42) DREAM~ ผานิตดา: กุไม่มีใครช่วย
(0:42) JaoJao & Noo-Phe: มันอาจจะเป็นเรื่องเลื่อนลอย แต่กูมีความสุขว่ะที่ได้มีเป้าหมายทุกๆวันของชีวิต ถึงแม้ว่าท้ายที่สุดมันอาจจะไม่ได้เป็นอย่างที่กูคิด
(0:43) JaoJao & Noo-Phe: แต่กูมองว่าตอนนี้ มันทำให้ชีวิตกูดีขึ้น กูก็โอกับมัน
(0:43) JaoJao & Noo-Phe: กูมองระหว่างทางมากกว่าว่ะ
(0:44) DREAM~ ผานิตดา: นี่มรึงรู้มัย อยู่ดี วันนึงกูก็รู้สึก เศ้ราขึ้นมา ที่กู ไม่มีแฟน เพราะวันนั้นกู เป็นสิวที่หลัง แล้วกูก็ไม่มีปัญญา จัดการกับมัน กูก็ สำนึกขึ้นมาได้ว่า ถ้ากู มีใครซักคน อยู๋ข้างๆๆกู บีบสิวให้กูได้คงดี (0:44) JaoJao & Noo-Phe: 55+
(0:44) DREAM~ ผานิตดา: อีห่า บอกว่า เรื่องเศร้า
(0:44) JaoJao & Noo-Phe: เริ่ด
(0:44) JaoJao & Noo-Phe: ค่ะ ขอโทด แต่มันขำนี่นา
(0:44) DREAM~ ผานิตดา: อีห่า มรึงไม่มีมารยามเลย
(0:45) DREAM~ ผานิตดา: มายาท
(0:45) JaoJao & Noo-Phe: ซอรี่ ก็อีห่า เรากำลังพูดถึงสิวที่หลังนะ
(0:45) JaoJao & Noo-Phe: โอเคๆ
(0:45) DREAM~ ผานิตดา: เออ นั่นแหละ
(0:45) DREAM~ ผานิตดา: กูก็เศร้านะมรึง
(0:46) JaoJao & Noo-Phe: อืม
(0:46) JaoJao & Noo-Phe: มึงก็หาคนบีบสิวให้สิวะ
(0:46) DREAM~ ผานิตดา: JaoJao & Noo-Phee & Dek-Dee . 说:กูมองระหว่างทางมากกว่าว่ะ
(0:46) DREAM~ ผานิตดา: มรึงหมายควาย ว่า ไง
(0:46) JaoJao & Noo-Phe: ไม่บอก
(0:46) DREAM~ ผานิตดา: โอยอีควาย
(0:46) JaoJao & Noo-Phe: 555+
(0:46) JaoJao & Noo-Phe: เริ่ดบ่
(0:47) DREAM~ ผานิตดา: อยาก ตบ มรึงมาก
(0:47) JaoJao & Noo-Phe: ก็หมายความว่า มึงไม่ต้องกลัวว่ามึงจะเจ็บตอนท้าย แค่มันทำให้หลายๆวันในชีวิตมึงมีความสุข มันก็คุ้มนี่นา
(0:47) DREAM~ ผานิตดา: อืม ม ม
(0:48) DREAM~ ผานิตดา: อืม นั่นซิเนอะ
(0:48) DREAM~ ผานิตดา: แต่กูก็อดมองไม่ได้
(0:48) DREAM~ ผานิตดา: สงสัยกูกลัวเจ็บจริงๆๆ
(0:48) DREAM~ ผานิตดา: ว่ะ
(0:48) JaoJao & Noo-Phe: เคยมีประสบการณ์สยองมาก่อนรึเปล่าวะ
(0:48) DREAM~ ผานิตดา: เช่น
(0:48) DREAM~ ผานิตดา: ?
(0:49) JaoJao & Noo-Phe: เคยโดนใครทำให้เจ็บมาก่อนรึเปล่า
(0:49) DREAM~ ผานิตดา: อืม มันก้ต้องมีแหละอีห่า
(0:49) DREAM~ ผานิตดา: มันก็อาจจะเป็นความ ขลาดกลัว
(0:50) DREAM~ ผานิตดา: รึกูจะเป็นเพราะว่า เครียดเรื่อง หัวใจวะ
(0:50) JaoJao & Noo-Phe: ยังไง
(0:50) DREAM~ ผานิตดา: กูเหนื่อยที่ ต้องห้ามใจตัวเองรึเปล่าวะ
(0:50) JaoJao & Noo-Phe: แสดงว่ามึงไปแอบรักใครเหรอ
(0:50) DREAM~ ผานิตดา: เรื่อง มันยาว กูขอสรุป
(0:51) JaoJao & Noo-Phe: เออๆว่ามา
(0:52) DREAM~ ผานิตดา: .......................
(0:52) JaoJao & Noo-Phe: อืม โครงเรื่องคุ้นๆ
(0:52) DREAM~ ผานิตดา: ................
(0:53) DREAM~ ผานิตดา: อืม ทำไม มันน้ำเน่าจังวะ
(0:53) JaoJao & Noo-Phe: นึกออกเลยว่าจะเป็นไงต่อ
(0:53) DREAM~ ผานิตดา: เป็นไงต่อวะ
(0:53) JaoJao & Noo-Phe: ......................
(0:54) DREAM~ ผานิตดา: ...............
(0:54) JaoJao & Noo-Phe: เหอะๆ เริ่ด
(0:54) JaoJao & Noo-Phe: เหม็นหึ่งเลยคร่า
(0:54) DREAM~ ผานิตดา: หึ่งเนาะ ..... เหอะ โลกนี้ช่างน่าขัน
(0:54) JaoJao & Noo-Phe: 2-0 แล้วมึง
(0:55) DREAM~ ผานิตดา: แต่ กูก็มได้ เศ้รา นะ
(0:55) DREAM~ ผานิตดา: เออ ขอบใจนะ
(0:55) DREAM~ ผานิตดา: กูว่า กุไม่ได้เศร้าเพราะเรื่องนั้น
(0:55) JaoJao & Noo-Phe: อืม
(0:57) DREAM~ ผานิตดา: อีเจ้า มรึงทำไม กล้าโชว์ รูป ตัวเอง ททั้งทั้ง ที่ นมเล็ก ขนาดนั้น
(0:57) JaoJao & Noo-Phe: เพราะกูสวย
(0:57) DREAM~ ผานิตดา: มันเล็กมากเลยนะ
(0:57) JaoJao & Noo-Phe: กูไม่แคร์
(0:57) DREAM~ ผานิตดา: มรึงน่าจะหาอะไรมายัดนิดนึง
(0:58) DREAM~ ผานิตดา: ก็แล้ว แต่ นะ
(0:58) DREAM~ ผานิตดา: แค่พูดวคามจริง
(0:58) JaoJao & Noo-Phe: ชนะแล้วมึง
(0:58) DREAM~ ผานิตดา: น่ะ
(0:58) JaoJao & Noo-Phe: เอ๋า อีนี่ว่างจัด มากัดกู
(0:58) DREAM~ ผานิตดา: เปล่า
(0:58) DREAM~ ผานิตดา: สงสัย กูจะแก่ ว่ะ
(0:59) JaoJao & Noo-Phe: ทำไมวะ
(0:59) DREAM~ ผานิตดา: ขี้บ่น
(0:59) JaoJao & Noo-Phe: เออ ก็ว่า
(1:00) DREAM~ ผานิตดา: ...
(1:03) JaoJao & Noo-Phe: ไปแล้วนะมึง
(1:03) JaoJao & Noo-Phe: บายๆ
(1:03) DREAM~ ผานิตดา: อืม ม
(1:03) DREAM~ ผานิตดา: ขอบใจ
(0:08) DREAM~ ผานิตดา: อีเจ้า
(0:08) DREAM~ ผานิตดา: มรึงจะดูหาอะไรเหอะ
(0:08) JaoJao & Noo-Phe: พูดอะไร
(0:08) JaoJao & Noo-Phe: อ๋อ
(0:09) DREAM~ ผานิตดา: อีโง่
(0:09) JaoJao & Noo-Phe: เพราะกูสวย
(0:09) DREAM~ ผานิตดา: ถามทำไม
(0:09) DREAM~ ผานิตดา: โอย ย
(0:09) DREAM~ ผานิตดา: ช่วยกูด้วย
(0:09) JaoJao & Noo-Phe: ช่วยไรจ๊ะ
(0:09) DREAM~ ผานิตดา: อยู๋ดีดี กูก็ไม่อยากเห็นวันพรุ่งนี้ขึ่นมาวะ
(0:09) JaoJao & Noo-Phe: อุ๊ย อีห่า
(0:10) DREAM~ ผานิตดา: กูไม่อยากรู้ว่า พรุ่งนี้จะเป็นยังไง
(0:10) JaoJao & Noo-Phe: จริงจังปะเนี่ย
(0:10) JaoJao & Noo-Phe: มึงมีปัญหาอะไร
(0:10) DREAM~ ผานิตดา: กูยังกลัวตัวเองเลย
(0:10) DREAM~ ผานิตดา: ไม่รู้วะ ปัญหา คือ กูไม่รู้ว่า ตัวกูมีปัญหาอะไร
(0:11) DREAM~ ผานิตดา: กูพอจะรู้ละ ว่า คนที่เขา ฆ่าตัวตายได้นะ
(0:11) DREAM~ ผานิตดา: มันรู้สึกยังไง
(0:11) DREAM~ ผานิตดา: แต่ คงไม่ทั้งหมดหรอก
(0:12) DREAM~ ผานิตดา: แมร่ง พูดมาแล้วก็รู้สึกได้ถึงพลังแปลกๆๆ
(0:12) JaoJao & Noo-Phe: อีห่า ระบายออกมา
(0:12) DREAM~ ผานิตดา: ไม่รู้จริงๆๆว่ะ
(0:12) JaoJao & Noo-Phe: ทำตัวเหมือนคนมีปัญหา
(0:12) DREAM~ ผานิตดา: กูว่า กูคงสติไม่ค่อยดี
(0:12) DREAM~ ผานิตดา: จริง กรูไม่รู้ว่ากรูมีปัญหาอะไร
(0:12) JaoJao & Noo-Phe: แน่ใจนะว่ามึงมีจริงๆ หรือมึงแค่อยากทำตัวให้มี
(0:13) JaoJao & Noo-Phe: ถามตัวเองดีๆ
(0:13) DREAM~ ผานิตดา: นั่นซิ
(0:13) JaoJao & Noo-Phe: มึงเหงารึเปล่า
(0:13) DREAM~ ผานิตดา: ทำไมวะ
(0:13) DREAM~ ผานิตดา: คนไม่มีปัญหา ไม่อยากเห็นพร่งนี้ไม่ได้เหรอ
(0:13) JaoJao & Noo-Phe: เปล่า ถามดู เผื่อมึงเป็นโรคซึมเศร้า รึเปล่า
(0:13) DREAM~ ผานิตดา: รึกูจะเหงาวะ
(0:14) DREAM~ ผานิตดา: อาจจะเป็นก็ได้นะ
(0:14) DREAM~ ผานิตดา: กูก็ตอบตัวเองไม่ได้
(0:14) DREAM~ ผานิตดา: มรึงไม่เคยเป็นเหรอ
(0:14) DREAM~ ผานิตดา: รึว่า กูแค่ ขี้เกียจเรียนหนังสือว่ะ เพราะพรุ่งนี้เป็นวันจันทรฺ์
(0:15) JaoJao & Noo-Phe: เคยเป็น โรคซึมเศร้าน่ะ
(0:15) JaoJao & Noo-Phe: รู้ว่ามันรู้สึกยังไง
(0:15) DREAM~ ผานิตดา: รุ้สึกไงวะ
(0:16) JaoJao & Noo-Phe: ก็รู้สึกห่อเหี่ยว ถามตัวเองว่ามีอะไรผิดพลาดรึเปล่า รู้สึกไม่อยากไปไหน เจอใคร รู้สึกว่าชีวิตกำลังจะสูญเปล่า
(0:16) DREAM~ ผานิตดา: อืม ก
(0:16) DREAM~ ผานิตดา: ก็คลายๆๆนะ
(0:16) DREAM~ ผานิตดา: แล้วมันเกิดจากอะไรวะ
(0:16) JaoJao & Noo-Phe: มันเป็นช่วงที่กูยังปรับตัวเข้ากับที่นี่ไม่ได้
(0:17) JaoJao & Noo-Phe: แต่ตอนนี้กูเคียวแล้ว
(0:17) JaoJao & Noo-Phe: มันเลยหายไป
(0:17) DREAM~ ผานิตดา: อ่อ อืม ม
(0:17) DREAM~ ผานิตดา: แต่กูก็ไม่ได้มีปัญหากับสังคมนะ
(0:18) JaoJao & Noo-Phe: เพราะมึงอยู่ไกลบ้านรึเปล่า
(0:18) DREAM~ ผานิตดา: กูว่า สงสัยกูมีปัญหา กับตัวเอง
(0:18) JaoJao & Noo-Phe: เพราะมึงบไม่งามเท่ากู
(0:18) DREAM~ ผานิตดา: 4 ปี แล้วนะ
(0:18) DREAM~ ผานิตดา: กูคงชินกับการไกลบ้านแล้วละ
(0:18) DREAM~ ผานิตดา: แต่หมู่ นี้ ก็มักตั้งคำถามกับ สิ่งที่กูทำบ่อยๆๆ
(0:19) JaoJao & Noo-Phe: เพราะชินรึเปล่ามึงถึงคิดว่าไม่ใช่สาเหตุน่ะ
(0:19) JaoJao & Noo-Phe: แต่ที่จริงมันมีผลอยู่
(0:19) DREAM~ ผานิตดา: กู เรียนไปทำไมวะ ทำไมกูต้องเรียนวะ ทำไมกูต้องไปที่นั้น ทำไมกูต้องทำอย่างนี่ อย่างนั้น แล้ว กูทำแล้วได้อะไร
(0:19) JaoJao & Noo-Phe: แล้วมึงอยากทำอะไรตอนนี้
(0:20) JaoJao & Noo-Phe: ******นอกจากมีผัว
(0:20) DREAM~ ผานิตดา: เหมือนกูพยายาม สร้างเงื่อนไขกับชีวิต ทุกอย่าง
(0:20) DREAM~ ผานิตดา: กู ไม่อยากมีพร่งนี้
(0:20) JaoJao & Noo-Phe: อีห่านรก
(0:20) DREAM~ ผานิตดา: กูไม่ได้หมายความว่า กูอยากตายนะ กูแค่ ไม่อยากมีวัจันทร์นะ
(0:20) JaoJao & Noo-Phe: กูกำลังคุยกับคนติดยารึเปล่าวะนี่
(0:21) DREAM~ ผานิตดา: เพราะกูรู้สึก ว่า กู ไม่พร้อม
(0:21) JaoJao & Noo-Phe: แสดงว่ามึงแฮงค์ไปเรียนไม่ไหว
(0:21) JaoJao & Noo-Phe:
(0:21) DREAM~ ผานิตดา: อืม กู ไม่ได้ติดยานะ แค่ ติดเหล้า นิดหน่อย (
0:21) JaoJao & Noo-Phe: ติดอย่างอื่นด้วยปะจ๊ะ
(0:21) DREAM~ ผานิตดา: พรรคนี้ สมอง เบลอ กูจำอะไรไม่ค่อยได้
(0:21) DREAM~ ผานิตดา: ผู้คน เหตุการณ์ กู จำสลับ ทับกันไปหมด
(0:22) JaoJao & Noo-Phe: เพราะเหล้าเปล่ามึง
(0:22) DREAM~ ผานิตดา: ความทรงจำกู มั่วมาก กูจะเป็นอัลไซเมอรฺเปล่าเนี้ย
(0:22) DREAM~ ผานิตดา: กูก็ว่างั้นแหละ ..... กูว่าจะหยุดซํกเดือน
(0:22) DREAM~ ผานิตดา: นี่ ยังไม่ถงึ 7 วันเลยมรึง
(0:22) JaoJao & Noo-Phe: มึงกินหนักขนาดนั้นเลยเหรอ
(0:22) DREAM~ ผานิตดา: วันศุกร์ กูก็เมา
(0:22) JaoJao & Noo-Phe: ปกติมึงกินกับใคร
(0:22) DREAM~ ผานิตดา: เปล่า นะ นิดหน่อย
(0:23) DREAM~ ผานิตดา: ไม่หนักขนาดนั้น หรอก
(0:23) DREAM~ ผานิตดา: กินกะ พี่ตวงนะ
(0:23) DREAM~ ผานิตดา: กับเพื่อนบ้าง
(0:23) DREAM~ ผานิตดา: กินคนเดียว แลมันขมขื่นเกินไปวะ
(0:23) JaoJao & Noo-Phe: กูก็ว่า นึกว่ามึงนั่งแดกคนเดียว
(0:23) DREAM~ ผานิตดา: อีกอย่างกูก็ไม่ได้อกหัก รักคุด แดกเหล้าย้อมใจ
(0:23) DREAM~ ผานิตดา: กูแดกเพื่อ ความเฮฮา
(0:24) DREAM~ ผานิตดา: แต่นั้นไม่ใข่ปํญหาหรอก เพราะกูก็ไม่คิดเลิกเหล้าตอนนี้
(0:24) DREAM~ ผานิตดา: มรึงว่า กู ต๋องๆๆ มั้ย
(0:24) JaoJao & Noo-Phe: เหล้าไม่ใช่ปัญหาหรอกมึง แตความรู้สึกที่ทำให้มึงแดกมากกว่า
(0:24) DREAM~ ผานิตดา: นั่นซิ
(0:25) DREAM~ ผานิตดา: แดกแล้วมันก็สนุกดีนะ
(0:25) DREAM~ ผานิตดา: กูอาจจะเครียดรึเปล่าวะ
(0:25) JaoJao & Noo-Phe: มึงR^FGS,NVO-UHGS]HKMUJD^I^H0YDG]P
(0:26) DREAM~ ผานิตดา: กูอ่านไม่ออก
(0:26) JaoJao & Noo-Phe: มึงพูดเหมือนขี้เหล้าที่กูรู้จักเลย
(0:26) DREAM~ ผานิตดา: พิมพ์ภาษาคนด้วย
(0:26) DREAM~ ผานิตดา: อุ้ย ย
(0:26) JaoJao & Noo-Phe: คร่าาาาาา
(0:26) DREAM~ ผานิตดา: จริงเหรอวะ
(0:26) JaoJao & Noo-Phe: เออ แดกเพราะสนุก แต่หยุดไม่ได้
(0:26) DREAM~ ผานิตดา: อืม
(0:26) DREAM~ ผานิตดา: ใช่
(0:27) DREAM~ ผานิตดา: หยุดไม่ได้
(0:27) JaoJao & Noo-Phe: อีห่าๆๆๆๆๆๆ อย่าติดนะมึง
(0:27) DREAM~ ผานิตดา: ติดนิมัน ต้อง แค่ไหนละ
(0:27) DREAM~ ผานิตดา: อย่างน้อยก็ไม่ทุกวันหรอก
(0:27) DREAM~ ผานิตดา: กุไม่ติดหรอก
(0:28) DREAM~ ผานิตดา: อีกอย่างเหล้ามันก็ไม่ได้เลงร้ายอะไรนักหนานิ
(0:28) JaoJao & Noo-Phe: เออๆ ว่าแต่มึงหาทางออกให้ตัวเองด้วยนะ อย่าจมกับมัน ถึงแม้กูรู้ว่ามึงก้นใหญ่ก็ตามที
(0:28) JaoJao & Noo-Phe:
(0:29) DREAM~ ผานิตดา: ถ้ากูหาได้ กูจะมาคุยกับมรึงทำไมวะ อีห่า
(0:29) DREAM~ ผานิตดา: คิดบ้างรึเปล่าา พิมพ์มาเนี้ยย
(0:29) JaoJao & Noo-Phe: กูขอฟันธง มึงเป็นโรคซึมเศร้าแน่ๆ
(0:29) DREAM~ ผานิตดา: เหรอ
(0:29) DREAM~ ผานิตดา: แต่กูหาสาเหตุไม่ได้
(0:29) JaoJao & Noo-Phe: อ้าวๆๆๆ ตีกับกูมั้ย อีเปรต
(0:30) DREAM~ ผานิตดา: เออ อีห่า
(0:30) JaoJao & Noo-Phe: ถ้าหาไม่ได้ก็ไม่ต้องหา มึงทำยังไงก็ได้ให้ชีวิตสดใสซาบซ่าขึ้นดีกว่า แล้วทุกอย่างจะดีขึ้นเอง
(0:30) JaoJao & Noo-Phe: เช่น หาผัว เป็นอาทิ
(0:31) DREAM~ ผานิตดา: อืม ม
(0:31) DREAM~ ผานิตดา: หาผัวเหรอ
(0:31) JaoJao & Noo-Phe: คร่าาาาา
(0:31) JaoJao & Noo-Phe: หรือมึงจะหาเมีย อีสัดดอก
(0:31) DREAM~ ผานิตดา: มรึงคิดว่ามันหาง่าย ๆๆเหรอวะ
(0:31) JaoJao & Noo-Phe: เข้าใจจ้ะ สำหรับมึงนะ
(0:31) JaoJao & Noo-Phe: คริคริ (0:31) DREAM~ ผานิตดา: อ้าว อีเปรต
(0:32) DREAM~ ผานิตดา: กูไม่มีอารมณ์นี่ว้า
(0:32) DREAM~ ผานิตดา: ผัว เหรอ
(0:32) JaoJao & Noo-Phe: อุ้ย แสดงว่ากามตายด้าน
(0:32) DREAM~ ผานิตดา: มันจะช่วยได้จริงเหรอวะ
(0:32) DREAM~ ผานิตดา: ก็แค่ ชั่วข้ามคืน
(0:32) JaoJao & Noo-Phe: ไม่ใช่ให้หาเซ็กส์นะ
(0:32) DREAM~ ผานิตดา: ตื่น ก็ จากกันไป
(0:32) JaoJao & Noo-Phe: หาใครสักคนที่จะทำให้มึงมองโลกมุมใหม่
(0:33) JaoJao & Noo-Phe: เปรี้ยวนะอีห่า หา one night stand เชียว
(0:33) DREAM~ ผานิตดา: มรึงหมายถงึ ความสัมพัน จริงจังน่ะเหรอ
(0:33) DREAM~ ผานิตดา: กู ไม่กล้าวะ
(0:33) DREAM~ ผานิตดา: พูดตรงๆๆ
(0:33) JaoJao & Noo-Phe: กูมองไปถึงความรู้สึกต่างหาก
(0:33) JaoJao & Noo-Phe: แค่รู้สึกดี
(0:33) DREAM~ ผานิตดา: นั่นละสิ่งที่กกูกลัว
(0:34) JaoJao & Noo-Phe: ทำไมมึงกลัวความสัมพันธ์เหรอวะ
(0:34) DREAM~ ผานิตดา: นั่นซิวะ
(0:34) DREAM~ ผานิตดา: กูกลัวความเจ็บปวดน่ะ
(0:34) DREAM~ ผานิตดา: ไม่รู้ซิ ........ ถ้ามันเริ่มจริงๆจัง ขึ้นมากูก็จะถอย
(0:35) JaoJao & Noo-Phe: เหอะๆๆๆ เหมือนใครหลายๆคนที่กูรู้จักเลย
(0:35) DREAM~ ผานิตดา: ถ้าให้เลือก เซ็กส์รายวัน กับ สามี นะ กูขอเลือกอย่างแรก
(0:35) DREAM~ ผานิตดา: เริ่ดบ่
(0:35) DREAM~ ผานิตดา: ฮ่าๆๆๆๆ
(0:36) JaoJao & Noo-Phe: อีดรีมมมมมมมมมมมม มึงเป็นอีดรีมที่กูรู้จักจริงๆเหรอ
(0:36) JaoJao & Noo-Phe: เริ่ดมาก
(0:36) DREAM~ ผานิตดา: กู ที่มรึ่งรู้จักเป็นยังไงเรหอ
(0:36) DREAM~ ผานิตดา: ???
(0:36) JaoJao & Noo-Phe: อะไรทำให้มึงเหนื่อยหน่ายขนาดนั้นวะ สาวน้อย
(0:36) JaoJao & Noo-Phe: ฟังดูเหมือนคนแก่ๆที่เหนื่อยหน่ายกับชีวิต
(0:37) DREAM~ ผานิตดา: เหอ .. .. เออ คงจริง
(0:38) JaoJao & Noo-Phe: กลับมาเมืองไทย ไปแรดกันหนู เหลืออีกกี่ปีวะ
(0:38) *unicef DREAM~ ผานิตดา~ PaNiTDa~吴美玲 has changed his/her personal message to "กูเป็นไรวะเนี้ย"
(0:38) DREAM~ ผานิตดา: ไม่รู้ รู้สึกแต่ว่า มันคงนานนนนน มาก
(0:38) DREAM~ ผานิตดา: พูดตรงๆๆ
(0:38) DREAM~ ผานิตดา: กูก้ไม่ได้อยากกลับเมืองไทย ตอนนี้
(0:39) JaoJao & Noo-Phe: อืม แล้วมึงอยากทำอะไร
(0:39) DREAM~ ผานิตดา: ไม่อยากทำอะไรเลย
(0:40) DREAM~ ผานิตดา: มรึง ว่า ความรัก มันจะช่วยชีวิต คนได้มั้ยวะ
(0:40) JaoJao & Noo-Phe: มันแล้วแต่ด้วยมึง
(0:41) JaoJao & Noo-Phe: มัยขึ้นอยู่กับว่าเป็นความรักแบบไหน เขาเป็นคนแบบไหน และเข้ามาตอนเราอยู่อารมณ์ไหน
(0:41) DREAM~ ผานิตดา: อืม ม
(0:41) JaoJao & Noo-Phe: สรุปกูไม่ได้ตอบคำถามมึง แต่สำหรับกู กูว่ามันช่วยกูได้ในเวลาที่แย่ที่สุด (0:41) DREAM~ ผานิตดา: อืม ม
(0:41) DREAM~ ผานิตดา: เศ้ราจังว่ะ
(0:42) DREAM~ ผานิตดา: กุไม่มีใครช่วย
(0:42) JaoJao & Noo-Phe: มันอาจจะเป็นเรื่องเลื่อนลอย แต่กูมีความสุขว่ะที่ได้มีเป้าหมายทุกๆวันของชีวิต ถึงแม้ว่าท้ายที่สุดมันอาจจะไม่ได้เป็นอย่างที่กูคิด
(0:43) JaoJao & Noo-Phe: แต่กูมองว่าตอนนี้ มันทำให้ชีวิตกูดีขึ้น กูก็โอกับมัน
(0:43) JaoJao & Noo-Phe: กูมองระหว่างทางมากกว่าว่ะ
(0:44) DREAM~ ผานิตดา: นี่มรึงรู้มัย อยู่ดี วันนึงกูก็รู้สึก เศ้ราขึ้นมา ที่กู ไม่มีแฟน เพราะวันนั้นกู เป็นสิวที่หลัง แล้วกูก็ไม่มีปัญญา จัดการกับมัน กูก็ สำนึกขึ้นมาได้ว่า ถ้ากู มีใครซักคน อยู๋ข้างๆๆกู บีบสิวให้กูได้คงดี (0:44) JaoJao & Noo-Phe: 55+
(0:44) DREAM~ ผานิตดา: อีห่า บอกว่า เรื่องเศร้า
(0:44) JaoJao & Noo-Phe: เริ่ด
(0:44) JaoJao & Noo-Phe: ค่ะ ขอโทด แต่มันขำนี่นา
(0:44) DREAM~ ผานิตดา: อีห่า มรึงไม่มีมารยามเลย
(0:45) DREAM~ ผานิตดา: มายาท
(0:45) JaoJao & Noo-Phe: ซอรี่ ก็อีห่า เรากำลังพูดถึงสิวที่หลังนะ
(0:45) JaoJao & Noo-Phe: โอเคๆ
(0:45) DREAM~ ผานิตดา: เออ นั่นแหละ
(0:45) DREAM~ ผานิตดา: กูก็เศร้านะมรึง
(0:46) JaoJao & Noo-Phe: อืม
(0:46) JaoJao & Noo-Phe: มึงก็หาคนบีบสิวให้สิวะ
(0:46) DREAM~ ผานิตดา: JaoJao & Noo-Phee & Dek-Dee . 说:กูมองระหว่างทางมากกว่าว่ะ
(0:46) DREAM~ ผานิตดา: มรึงหมายควาย ว่า ไง
(0:46) JaoJao & Noo-Phe: ไม่บอก
(0:46) DREAM~ ผานิตดา: โอยอีควาย
(0:46) JaoJao & Noo-Phe: 555+
(0:46) JaoJao & Noo-Phe: เริ่ดบ่
(0:47) DREAM~ ผานิตดา: อยาก ตบ มรึงมาก
(0:47) JaoJao & Noo-Phe: ก็หมายความว่า มึงไม่ต้องกลัวว่ามึงจะเจ็บตอนท้าย แค่มันทำให้หลายๆวันในชีวิตมึงมีความสุข มันก็คุ้มนี่นา
(0:47) DREAM~ ผานิตดา: อืม ม ม
(0:48) DREAM~ ผานิตดา: อืม นั่นซิเนอะ
(0:48) DREAM~ ผานิตดา: แต่กูก็อดมองไม่ได้
(0:48) DREAM~ ผานิตดา: สงสัยกูกลัวเจ็บจริงๆๆ
(0:48) DREAM~ ผานิตดา: ว่ะ
(0:48) JaoJao & Noo-Phe: เคยมีประสบการณ์สยองมาก่อนรึเปล่าวะ
(0:48) DREAM~ ผานิตดา: เช่น
(0:48) DREAM~ ผานิตดา: ?
(0:49) JaoJao & Noo-Phe: เคยโดนใครทำให้เจ็บมาก่อนรึเปล่า
(0:49) DREAM~ ผานิตดา: อืม มันก้ต้องมีแหละอีห่า
(0:49) DREAM~ ผานิตดา: มันก็อาจจะเป็นความ ขลาดกลัว
(0:50) DREAM~ ผานิตดา: รึกูจะเป็นเพราะว่า เครียดเรื่อง หัวใจวะ
(0:50) JaoJao & Noo-Phe: ยังไง
(0:50) DREAM~ ผานิตดา: กูเหนื่อยที่ ต้องห้ามใจตัวเองรึเปล่าวะ
(0:50) JaoJao & Noo-Phe: แสดงว่ามึงไปแอบรักใครเหรอ
(0:50) DREAM~ ผานิตดา: เรื่อง มันยาว กูขอสรุป
(0:51) JaoJao & Noo-Phe: เออๆว่ามา
(0:52) DREAM~ ผานิตดา: .......................
(0:52) JaoJao & Noo-Phe: อืม โครงเรื่องคุ้นๆ
(0:52) DREAM~ ผานิตดา: ................
(0:53) DREAM~ ผานิตดา: อืม ทำไม มันน้ำเน่าจังวะ
(0:53) JaoJao & Noo-Phe: นึกออกเลยว่าจะเป็นไงต่อ
(0:53) DREAM~ ผานิตดา: เป็นไงต่อวะ
(0:53) JaoJao & Noo-Phe: ......................
(0:54) DREAM~ ผานิตดา: ...............
(0:54) JaoJao & Noo-Phe: เหอะๆ เริ่ด
(0:54) JaoJao & Noo-Phe: เหม็นหึ่งเลยคร่า
(0:54) DREAM~ ผานิตดา: หึ่งเนาะ ..... เหอะ โลกนี้ช่างน่าขัน
(0:54) JaoJao & Noo-Phe: 2-0 แล้วมึง
(0:55) DREAM~ ผานิตดา: แต่ กูก็มได้ เศ้รา นะ
(0:55) DREAM~ ผานิตดา: เออ ขอบใจนะ
(0:55) DREAM~ ผานิตดา: กูว่า กุไม่ได้เศร้าเพราะเรื่องนั้น
(0:55) JaoJao & Noo-Phe: อืม
(0:57) DREAM~ ผานิตดา: อีเจ้า มรึงทำไม กล้าโชว์ รูป ตัวเอง ททั้งทั้ง ที่ นมเล็ก ขนาดนั้น
(0:57) JaoJao & Noo-Phe: เพราะกูสวย
(0:57) DREAM~ ผานิตดา: มันเล็กมากเลยนะ
(0:57) JaoJao & Noo-Phe: กูไม่แคร์
(0:57) DREAM~ ผานิตดา: มรึงน่าจะหาอะไรมายัดนิดนึง
(0:58) DREAM~ ผานิตดา: ก็แล้ว แต่ นะ
(0:58) DREAM~ ผานิตดา: แค่พูดวคามจริง
(0:58) JaoJao & Noo-Phe: ชนะแล้วมึง
(0:58) DREAM~ ผานิตดา: น่ะ
(0:58) JaoJao & Noo-Phe: เอ๋า อีนี่ว่างจัด มากัดกู
(0:58) DREAM~ ผานิตดา: เปล่า
(0:58) DREAM~ ผานิตดา: สงสัย กูจะแก่ ว่ะ
(0:59) JaoJao & Noo-Phe: ทำไมวะ
(0:59) DREAM~ ผานิตดา: ขี้บ่น
(0:59) JaoJao & Noo-Phe: เออ ก็ว่า
(1:00) DREAM~ ผานิตดา: ...
(1:03) JaoJao & Noo-Phe: ไปแล้วนะมึง
(1:03) JaoJao & Noo-Phe: บายๆ
(1:03) DREAM~ ผานิตดา: อืม ม
(1:03) DREAM~ ผานิตดา: ขอบใจ
สวัสดี ไดอารี่
สวัสดี ไดอารี่....
วันนี้แดดที่เซี่ยงไฮ้ออกแล้วละ หลังจากที่โดนพายุไต่ฝุ่นถล่มหนักไปหลายวันสีฟ้าครามค่อยๆแต่งแต้มท้องฟ้าที่นี้ที่ละน้อยแล้วเมฆดำก็ค่อยๆเคลื่อนตัวออกไปช้าๆ
วันนี้ ตื่นและไม่ทำอะไรเลย นอกจาก กิน และ นอนอ่านนิยาย" ติดปีกหัวใจไปหารัก" นวนิยายแปลสไตล์เกาหลีเรื่องราวไม่มีอะไร ออกจะดูเบาเบาไปซํกหน่อยด้วยซ้ำแต่ก็เป็นสิ่งเดียวที่ช่วยบรรเทิงอารมณ์ในตอนนี้ได้พรรคนี้โหมดอารมณ์ ขี้น ลง แปลกๆๆ ไฟในการเรียน มันมอดลงไปนานแล้ว และรู้สึกว่า เปิดเทอมคราวนี้ ไฟ ในกิจกรรม มันก็มอดตามไปอีกนึกถึงเทอมก่อนที่ได้ทำอะไรหลายๆอย่างมันก้สนุกดีหรอกนะแต่ว่า เทอมนี้ อารมณ์นั้นมันหายไปไหนแล้วก้ไม่รู้ซิหรือ ว่า มันจะหายไปกับเลข 0 ของอายุที่ผ่านเลยไปวะเลข 1 ที่เข้ามาแทนที่ปีนี้ เหมือนจะเป็นการเริ่มต้นกับอะไรบางอย่างแก่ ขึ้นอีกปี ก้าวพ้นวัยรุ่นขบเพาะมาแล้ว ปีนี้จะเป็นยังไงหนอ .. อยากรู้จังเลย ย ทำไมรู้สีกว่า ตอนที่อายุ 20 เรามีพลังมากมายเหลือเกินสามารถ สรรหา กิจกรรมอะไรได้อย่างมากมายไม่เหน็ดเหนื่อยและยังสามารถ ชักจูง แบ่งปัน คนรอบข้างได้อย่างสะบายเหลือเฟือผ่านไปแค่หนึ่งปี ทำไมมันรุ้สึกนิ่งๆ บอกไม่ถูกว่ะเฉื่อยๆ ชา ๆ และเนื่อยๆกับทุกสิ่งทุกอย่างอย่าว่าแต่จะแบ่งปันพลังให้คนรอบข้างเลยตอนนี้ลำพังแค่ตัวเองก็จะเอาไม่รอดอยู่แล้ว... หรือ นี่มันจะเป็นจุดเปลี่ยนระหว่างวัยว่ะการเป็นผู้ใหญ่นิ ความรู้สึกมันเป็นอย่างนี้รึเปล่าหนอเวลา มันจะค่อยๆ ทำให้ความสดใสของวัยรุ่นคล่อยๆเลือนหายไปรึเปล่าว้าเราเริ่มตั้งคำถามกับสิ่งที่เป็นอยู่ กับสิ่งที่เรียกว่าหน้าที่ กับทุกสิ่งทุกอย่างรายรอบตัวเริ่มถามหาเหตุและผล คำถามว่า "ทำไปทำไม?" "ทำแล้วได้อะไร?" ดังขึ้นถี่ขึ่นเรื่อยๆ กับทุกอย่างที่ทำในทุกทุกวัน"ไม่มีคำตอบ" "ไม่อยากหาคำตอบ" "ไม่ต้องการคำตอบ"ตอนนี้ตัวเราเองก็ตอบอะไรไม่ได้เช่นกันในสมองมันกลวงๆๆ และเหนื่อยล้า จนตัวเราเองก็นึกแปลกใจกับความรู้สึกที่เป็นอยู่นี้จำอะไรไม่ค่อยได้เลย ภาพเหตุการณ์ในสมองมันตีกันร่วนๆ แปลกๆ นึกอะไรก็ไม่ค่อยได้ ไม่รู้ว่านี้มันจะเป็นอาการ ที่เป็นผลมาจาก แอลกอฮอล์ ในเส้นเลือดรึเปล่าเนอะนึกแล้วก็ขำตัวเอง ตั้งใจว่าจะงดเหล้ส กะเขา ซํกเดือน นี่ยังไม่ทัน 7 วันเลย เฮย ย ดื่มแล้วมันก็สะบายใจดี มีความสุขดีอย่างที่เขาว่านั้นแหละ " เป็นธรรมดาที่ว่าโลกนี้นั้นจะขาดสุรามิได้" น้ำสุรานั้น จะช่วยชะล้าง เหตุและผล ที่กดขี่ทับจิตใจ้สำนึก ความรู้สึกที่ซ่อนอยู่ในจิตใจเบื้องลึกของเราอยู่ และสุราจะช่วยผล่อนคลาย และปลดปล่อยเราออกจากสิงเหล่านั้นไม่แปลกหรอก ที่เด็กๆ ไม่ชอลดื่มสุรา เพราะมันยังไม่จำเป็นหรอกและ ไม่แปลกหรอก ที่พอเราโตขึ้น เราอยากที่จะลิ้มลอง และโหยหามันในสังคมที่เราจำต้องกดดันอารมณ์ต่างๆเอาไว้ข้างในจิตใจนี้สุราก็แลจะเป็นมิตรที่ดีที่สุดแล้วละ.. พูดยังกะว่า เป็น นังลำยอง เหล้าดองไปแล้วฉันแต่ชั่วโมงนี่ จะนิยามฉันอย่างนั้น ก็คงจะไม่ผิดไปซักเท่าไหร่หรอกวันพรุ่งนี้ชีวิตจะเป็นอย่างไรหนอ.... อ....อ....ไม่เห็นอยากรู้เลยว่ะกลัวอารมณ์ตัวเองที่เป็นแบบนี้จัง
วันนี้แดดที่เซี่ยงไฮ้ออกแล้วละ หลังจากที่โดนพายุไต่ฝุ่นถล่มหนักไปหลายวันสีฟ้าครามค่อยๆแต่งแต้มท้องฟ้าที่นี้ที่ละน้อยแล้วเมฆดำก็ค่อยๆเคลื่อนตัวออกไปช้าๆ
วันนี้ ตื่นและไม่ทำอะไรเลย นอกจาก กิน และ นอนอ่านนิยาย" ติดปีกหัวใจไปหารัก" นวนิยายแปลสไตล์เกาหลีเรื่องราวไม่มีอะไร ออกจะดูเบาเบาไปซํกหน่อยด้วยซ้ำแต่ก็เป็นสิ่งเดียวที่ช่วยบรรเทิงอารมณ์ในตอนนี้ได้พรรคนี้โหมดอารมณ์ ขี้น ลง แปลกๆๆ ไฟในการเรียน มันมอดลงไปนานแล้ว และรู้สึกว่า เปิดเทอมคราวนี้ ไฟ ในกิจกรรม มันก็มอดตามไปอีกนึกถึงเทอมก่อนที่ได้ทำอะไรหลายๆอย่างมันก้สนุกดีหรอกนะแต่ว่า เทอมนี้ อารมณ์นั้นมันหายไปไหนแล้วก้ไม่รู้ซิหรือ ว่า มันจะหายไปกับเลข 0 ของอายุที่ผ่านเลยไปวะเลข 1 ที่เข้ามาแทนที่ปีนี้ เหมือนจะเป็นการเริ่มต้นกับอะไรบางอย่างแก่ ขึ้นอีกปี ก้าวพ้นวัยรุ่นขบเพาะมาแล้ว ปีนี้จะเป็นยังไงหนอ .. อยากรู้จังเลย ย ทำไมรู้สีกว่า ตอนที่อายุ 20 เรามีพลังมากมายเหลือเกินสามารถ สรรหา กิจกรรมอะไรได้อย่างมากมายไม่เหน็ดเหนื่อยและยังสามารถ ชักจูง แบ่งปัน คนรอบข้างได้อย่างสะบายเหลือเฟือผ่านไปแค่หนึ่งปี ทำไมมันรุ้สึกนิ่งๆ บอกไม่ถูกว่ะเฉื่อยๆ ชา ๆ และเนื่อยๆกับทุกสิ่งทุกอย่างอย่าว่าแต่จะแบ่งปันพลังให้คนรอบข้างเลยตอนนี้ลำพังแค่ตัวเองก็จะเอาไม่รอดอยู่แล้ว... หรือ นี่มันจะเป็นจุดเปลี่ยนระหว่างวัยว่ะการเป็นผู้ใหญ่นิ ความรู้สึกมันเป็นอย่างนี้รึเปล่าหนอเวลา มันจะค่อยๆ ทำให้ความสดใสของวัยรุ่นคล่อยๆเลือนหายไปรึเปล่าว้าเราเริ่มตั้งคำถามกับสิ่งที่เป็นอยู่ กับสิ่งที่เรียกว่าหน้าที่ กับทุกสิ่งทุกอย่างรายรอบตัวเริ่มถามหาเหตุและผล คำถามว่า "ทำไปทำไม?" "ทำแล้วได้อะไร?" ดังขึ้นถี่ขึ่นเรื่อยๆ กับทุกอย่างที่ทำในทุกทุกวัน"ไม่มีคำตอบ" "ไม่อยากหาคำตอบ" "ไม่ต้องการคำตอบ"ตอนนี้ตัวเราเองก็ตอบอะไรไม่ได้เช่นกันในสมองมันกลวงๆๆ และเหนื่อยล้า จนตัวเราเองก็นึกแปลกใจกับความรู้สึกที่เป็นอยู่นี้จำอะไรไม่ค่อยได้เลย ภาพเหตุการณ์ในสมองมันตีกันร่วนๆ แปลกๆ นึกอะไรก็ไม่ค่อยได้ ไม่รู้ว่านี้มันจะเป็นอาการ ที่เป็นผลมาจาก แอลกอฮอล์ ในเส้นเลือดรึเปล่าเนอะนึกแล้วก็ขำตัวเอง ตั้งใจว่าจะงดเหล้ส กะเขา ซํกเดือน นี่ยังไม่ทัน 7 วันเลย เฮย ย ดื่มแล้วมันก็สะบายใจดี มีความสุขดีอย่างที่เขาว่านั้นแหละ " เป็นธรรมดาที่ว่าโลกนี้นั้นจะขาดสุรามิได้" น้ำสุรานั้น จะช่วยชะล้าง เหตุและผล ที่กดขี่ทับจิตใจ้สำนึก ความรู้สึกที่ซ่อนอยู่ในจิตใจเบื้องลึกของเราอยู่ และสุราจะช่วยผล่อนคลาย และปลดปล่อยเราออกจากสิงเหล่านั้นไม่แปลกหรอก ที่เด็กๆ ไม่ชอลดื่มสุรา เพราะมันยังไม่จำเป็นหรอกและ ไม่แปลกหรอก ที่พอเราโตขึ้น เราอยากที่จะลิ้มลอง และโหยหามันในสังคมที่เราจำต้องกดดันอารมณ์ต่างๆเอาไว้ข้างในจิตใจนี้สุราก็แลจะเป็นมิตรที่ดีที่สุดแล้วละ.. พูดยังกะว่า เป็น นังลำยอง เหล้าดองไปแล้วฉันแต่ชั่วโมงนี่ จะนิยามฉันอย่างนั้น ก็คงจะไม่ผิดไปซักเท่าไหร่หรอกวันพรุ่งนี้ชีวิตจะเป็นอย่างไรหนอ.... อ....อ....ไม่เห็นอยากรู้เลยว่ะกลัวอารมณ์ตัวเองที่เป็นแบบนี้จัง
2550/09/19
2550/09/16
ความคิดที่เปลี่ยนอยู่ทุกขณะ
Everybody change
YOu change
I change
every moment we change
change change change
Nothing last forever . . .
why we have to make it more difficult and more complexsible
. . . change change change
YOu change
I change
every moment we change
change change change
Nothing last forever . . .
why we have to make it more difficult and more complexsible
. . . change change change
สมัครสมาชิก:
บทความ (Atom)