อาร์ตัวแม่

ต่อจากเมื่อวาน

อารมณืยังอยู่ในช่วงมรสุมอย่างนัก คุ้มดีคุ้มร้าย วันนี้ สามารถร่าเริงสุดขีด และเศร้าสุดๆ ได้ภายในระยะเวลาอันรวดเร็ว

สับสนในอารมณ์ตัวเอง
รู้แต่ว่า วันนี้กินเยอะมากกกกกกกกกกก คือ สามารถกินได้เรื่อยๆๆ แม้ว่าท้องจะอิ่ม แต่ก้ยังสามารถยัดลงไปได้อยู่

เดินเล่นมาตามถนน สับสน เศร้า และ รู้สึก โดดเดี่ยวพิลึก

หดหู่ รู้สึกแย่กับตัวเองจังเลย

ถ้าเราเอาหัวใจไปผูกติดกับตีนของคนอื่น เมื่อเขาก้าวขาจากไป เราก็ต้องเจ็บใจเสมอ นี่แหละ

ถ้าเรา ป้องกันหัวใจตัวเอง เราจะกลายเป็นคนเย็นช้ามั้ยหนอ

แคร์คนอื่นมากไป บางทีมันก็ทำให้หัวใจเราเป็นแผลโดยที่ไม่รู็ตัวเนอะ

กลับมา อยู่คนเดียวดีกว่า พักนี้ ต้องการ อยู่คนเดียว ชีวิตวุ่นวายกับอะไรมากมายเหลือเกิน บางทีการอยู่ท่านมกลางคนมากมาย มันก็ทำให้เรามองหาตัวเองไม่เจอเหมือนกันนะ

ชีวิตนี้เราแสวงหาสิ่งใดหนอ ...................

ถ้าโลกนี้มันขลาดแคลนคนจริงใจ
อยู่คนเดียวไป มันก็คงไม่แย่เท่าไหร่หรอกมั้ง

อาร์ทตัวแม่

7： 55 ลืมตาขึ้นมา อย่าง งง งวย เฮ้ย ตายห่า สอบแปดโมง

เรียกได้ว่า พุ่งออกจากเตียงแทบไม่ทัน บึ่งรถไปสอบ สายไป เกือบ ยี่สิบนาที นั่งเขียนยิก ยิก ยิก ชนิดว่านันสตอปกันทีเดียว ที่ตื่นสายอย่างนี้ก็เพราะว่า อ่านหนังสือ ดึกดื่น ทั้งๆ ที่ควรจะนอนแต่หัวค่ำ นิสัยเผาเอาก่อนวันสอบนี้ ไม่เคยแก้หาย ครับ

หลังจากสอบ เดิน เฮฮา ไปกับ กลอเลีย ซัด บรัช กันชนิดว่า อิ่มกันท้องกลมเลยที่เดียว นั่งเมาเบียร์ แล้วอยู่ดีดี ความรู้สึกหดหู่ มันก็มาจากไหนไม่รุ้ หงุด หงิด หดหู่ โมโห เบื่อ เซ็ง ผสมปนเป

กลอเรีย เลย พาไป เล่นเกมส์ เพื่อว่า จะดีขึ้น แมร่ง เล่นกันโคตรมัน ดีขึ้นจริงๆๆแหะ ขอบคุณมาก

หลังจากนั้น ก็ บ้าบอ ไปซื้อจิกซอ มาต่อกันที่ หน้ากวางหัวโหล ดื่มไวน์ไปด้วย ต่อจิกซอไปด้วย นั่งไปนั่งมาชักหนาว เมาไวร์ก็เมา เลยพากันไปกิน เซาเข่า อย่างอเร็ดอร่อย ต่อด้วยเบียร์ แล้วก็ ปั่นจักรยานรอบแคมปัส หนาวก็หนาว

แล้ว ไปโยนโบว์ต่อ อีก


สรุปว่า วันนี้เป็นวันที่ยาวนานมากกก ตั้่งแต่ แปดโมงเช้า ยัน ตี สอง เพื่ิงจะหาทางกลับบ้านเจอละเนี้ย

อาร์มณ์วันนี้มันแปรปรวนดีซะจรืง

ง่วงละ


บายย